van rot gevoel naar rust ofzo

Ik zit hier op mijn kamer met de gordijnen dicht,
het is donker,
er valt een zonnestraal tussen me gordijnen door recht op me gezicht
Ik voel me gebroken.
Alles doet me pijn.
Wat kan fibromyalgie soms klote zijn.
Ik ben snot verkouden en er zit een mistrieuze bult onderaan mijn ruggenwervel.
Ik ben bang.
Bang voor de toekomst.
Bang voor wat komen gaat.
Bang dat mijn lichaam nog meer achteruit gaat.
Het is allemaal zo een onzeker.
Fibro is pijnlijk, slopend maar vooral onzeker.
Maar wat kan ik er tegen doen?
Niks, afwachten.
Dat zou ik ook moeten doen.
Niet naar de toekomst kijken.
Maar ook niet naar het verleden.
Alleen maar naar nu.
Je kan immers niet in de toekomst kijken.
Ja ik weet wat ik zou moeten doen het is alleen soms lastig.
Maar ik moet.

ja toch vreemd na dit gedicht achtige brouwsel getypt te hebben ben ik weer rustiger.
Ik zie t llemaal wel.
Morgen dokter bellen voor mistrueze bult.
En verder kijken wat de toekomst mij bied.

Lfs Rainbow
22 okt 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van [rainbow]
[rainbow], vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende