van slag af

Hoi dagboekje daar ben ik weer,

vandaag om ongeveer 12.00 uur belde mijn schoonzus(waar ik dus veel moeite mee heb om voor mijzelf op te komen)viel mij gelijk aan over wat ik gezegd zou moeten hebben en dat mijn dochter maar eens de waarheid moest spreken over wat er op de avond van haar zoon's verjaardag is gezegd,volgens haar liegt mijn dochter nou weet ik wel ze is niet altijd eerlijk maardat stel (mijn schoonzussen dus)kunnen ook behoorlijk de boel verdraaien.Volgens haar(heeft mijn andere schoonzus effe verteld)heb ik gezegd (omdat mijn dochter had verteld dat ik niet meer welkom bij haar thuis) omdat ik haar zoons verjaardag niet belangrijker vond dan mijn eigen leven te leiden (dus doen wat ik wil en niet wat zij willen en het belangrijker vond om naar de kroeg te gaan zo is het gezegd dus zij maken tegenwoordig uit wat ik belangrijker vind dus en wat ik moet vinden)dat zij niet meer welkom waren bij mij thuis (ook omdat je tegenwoordig je schoonzussen moet uitnodigen voor een verjaardag Ik bedoel hiermee dat ik dat nog nooit heb heoven te doen en nou ineens wel)en toevallig vierde ik zaterdag de verjaardag van mijn jongste dochter en mijn ene schoonzus daniele wist dat en de zoon van de andere schoonzus wist dat ook dus was ze daar weer beledigd om( ik word hier trouwens knetter van want zij heeft mij ook niet uitgenodigd op die verjaardag van haar zoon dus blijven we lekker bezig dus met andere woorden zij hoeft mij niet uit te nodigen maar verwacht wel dat ik kom maar andersom moet ik haar wel uitnodigen want dat schijnt ineens te horen(ze had toch niet gekomen want ik was niet bij haar zoon geweest wel mijn kinderen dus had ze haar kinderen gestuurd en zo gaan we maar door)en nou hoef ik helemaal niet meer te komen,nou ik ben het in ieder geval spuugen spuugzat en van mij bestaan ze niet meer.Ik ben niet meer van plan mijn leven naar een ander te schikken wat ik altijd maar wel gedaan heb om aardig gevonden te worden,nou nu echt niet meer hoor nu is het gewoon eens afgelopen en ga ik eens voor mijzelf en kinderen leven en natuurlijk mijn vriend hoort daar ook bij aan hem hem ik enorme steun als ik mij klote voel.Dankzij hem ben ik de laatste jaren meredeels voor mijzelf gaan leven en niet meer voor een ander.Ik hoop alleen dat het nog beter wordt,dan raak ik maar mensen kwijt zolang ik maar achter mijzelf staat en mijn kinderen,want het schijn dat ze er niet tegen kunnen en doen er alles aan om mij onderuit te halen.Nou voorlopig hou ik even op,ik zie je nog wel xxxx sonja