Vandaag

Zowaar een soort van goede dag?
Na helemaal aangekleed en gemake-upped te hebben.
Toch maar besloten om niet weg te gaan.
Had ff geen zin de wereld.
Nog soort van ruzie.

En toen vanavond, hij.
Nooit maar dan ook nooit had ik verwacht dat hij weer zou gaan praten.
Omdat ie me nogal duidelijk had gemaakt dat ie me haatte.
Nouja nooit gezegd.
En ik snapte ook volkomen dat ie niet meer met me wilde praten.
En toen zo opeens van:
Ik kan je brieven niet weggooien.
Ik echt zo van, huh?
Kwas echt zo verbaasd.
Niet echt teveel moeilijk geluld eigelijk.
We praten weer en dat is mooi.
Kheb zn humor gemist.
Zn gelul over tvprogramma's
Wie hij is.
Dat neemt niet weg dat ik geen vertrouwen meer in hem heb.
Teminste dat zou ik niet willen.
Maar merk dat ik t toch wel heb.
Twas gewoon kut hij was een van de weinigen die ik vertrouwde
en dan gewoon hoe het gegaan was.
Maarja, tis zeker een paar maanden geleden dat ik m voor t laatst gesproken had.
Dus t was raar.
En ik begon t een beetje af te sluiten.
(ok ik heb mn jankmoment waarop ik alles inclusief hem mis)
En dan opeens dit.
Ik weet niet wat ik er mee moet.
Ik heb m gemist, dat zeker.
Maar wie zegt dat ie niet weer zomaar zegt van ik wil niet meer met je praten.
Ok het was niet zomaar.
Maar toch.
Maarja t gesprek was leuk.
Dus.
Gewoon maar kijken hoe t gaat.
Ben blij om m terug te hebben.

gemeen

18 aug 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Untrue
Untrue, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende