Vandaag.

Hey,

Het is nu de tweede dag na de crematie, en elke minuut die erbij komt lijkt zwaarder te gaan.
Ik leef, maar elke stap die ik zet lijkt wel niet door mij te worden gezet.
En ondanks alles gaat de tijd zo snel voorbij, net alsof ik stil sta in mijn leven, maar alles door gaat.
Er zijn al heel veel mensen in mijn omgeving overleden, misschien is dit de druppel van alles.
Ik probeerde het er vandaag uit te gooien, maar het rare was dat ik juist heel vrolijk deed.
Ik begreep mezelf niet, en ik begrijp mezelf nog steeds niet.
Ik verwijt mezelf dingen, dingen die ik heb gezegt.
Die ik niet kon weten.
Maar toch verwijt ik het mezelf.

.

my_d, vrouw, 33 jaar

• Angelsz donderdag 06 maart 2008 21:49
  laat je eens helemaal gaan
  alles laten vallen
  gil het uit , zing het uit , teken het uit
  zolang het er maar uitgaat
  misschien helpt het
• my_d vrijdag 07 maart 2008 15:36
  Ja ik probeer het maar het lukt niet.
• Angelsz vrijdag 07 maart 2008 21:32
  soms is het heel moeilijk om van alles los te laten
  maar het belangrijkste is jouw eigen gevoel

• O 01 mrt 2008 Eerste verhaaltje hier:D!   ( 5 )