Veranderingen

Als kind heb ik altijd een gevoel gehad alsof ik niet belangrijk genoeg was. Niet goed genoeg. Niet leuk genoeg. Mijn vader beloofde nonstop om langs te komen, maar kwam vervolgens niet. Het resultaat? Een klein meisje dat voor et raam zat te wachten en diep ongelukkig was. Constant dacht ik dat mijn vader me niet lief of leuk vond. Ik had last van depressies, terwijl ik nog niet eens kon lezen en schrijven.
Mijn kleuterjuf zei ooit: 'als ze hier bovenop komt, dan is ze ontzettend sterk'.

Op de middelbare school werd ik gepest. Zo erg, dat ik niet meer naar school durfde, mezelf thuis opsloot en bang was voor connecties met onbekenden. Toen ik niet meer leerplichtig was, besloot ik te stoppen met school en ging ik werken in een fabriek.

Altijd, mijn hele leven lang, ben ik bang en onzeker geweest. Voor veel dingen, maar meestal toch wel in de richting van faalangst. Kan ik wel wat ik doe? Ben ik wel goed genoeg?

Mijn bedrijf bestaat al ruim acht jaar. Bijna negen jaar zelfs. En ik heb het idee dat ik opeens een enorme groei maak. Ik zit bij een groep mensen die me waarderen, die me overduidelijk leuk en aardig vinden, en die zeer tevreden zijn over mijn schrijfwerk. Maar die mij als persoon ook geweldig vinden.

Het is wennen. Onrealistisch bijna, maar het is zo ontzettend fijn. En daardoor ook verwarrend. Het zijn enorme veranderingen, waarvan ik merk dat ik niet goed weet hoe en wat ik ermee moet doen. Een soort, overwhelming ofzo. Iets dat ik niet gewend ben. En op de een of andere manier brengt dit weer hele nieuwe uitdagingen, dingen die ik vooraf nooit had verwacht.
22 aug 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Nightdream
Nightdream, vrouw, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende