ave,
de nacht heeft haar donkere sluier over de stad gespreid,
ik ben maar weer uit bed geslopen,
den slaap wil maar niet komen,
in mijn insomnia herinnerd het getik en gegalm van de klokken enkel het passeren van de tijd...
de laatste theerestanten in de pot zijn allang bitter en koud,
mijn gedachtes slaan op hol in deze uur van het duisternis...
ik denk weer eens veels te veel na...
ik verwonder mezelf hoe mydiary soms op je verbeelding werkt en mee speelt,
je leest verhalen en je probeert een persoon in je gedachte bij te schetsen,
soms is die persoon in je verbeelding duidelijk en soms heel wazig en vaag...
soms als ik verhalen lees ,
hoor ik het verhaal in mijn eigen hoofd voorgelezen worden in een bepaalde stem,
al heb ik de schrijver(ster) nog nooit ontmoet, ik ga er van uit dat die gene zo klinkt...
is dat een vooroordeel? misschien...
maar een ding is zeker,
alle verhalen in deze digitale bibliotheek voor dagboeken spreken tot verbeelding...
en nu de grootste vraag die aan mijzelf knaagt,
hoe klink ik en hoe zie ik er uit in de ogen van mijn dagboek lezers?
maar wil ik dat wel echt weten?
hmmmm...