verdriet

Toen ik mijn hart vandaag probeerde te luchten. Kreeg ik juist meer verdriet. Ik heb heel veel gehuild maar juist door die huilbuien werd ik nog meer verdrietiger. Ik hoorde net van me zus dat hij heel veel goede dingen over me heeft gezegt. Ik weet niet of ik er blij mee moet zijn of verdrietig. Ik begrijp niet waarom hij doet alsof hij me leuk vindt terwijl hij niks om me geeft. Hij zal nooit geloven hoeveel ik om hem geef. Ik zou het wel ooit willen openbaar maken. Maar ik denk niet dat ik het doe. Ik hoop dat hij me nooit zal vergeten. Hij moet mij blijven herinneren. Ik wil naar hem toe lopen en zeggen wat hij serieus over me denkt. Maar ik voel al dat hij de antwoord met een grap wegveegt. Ik had nooit verwacht dat ik zo verdrietig over hem zou zijn. Omdat ik hem nu kwijt raakt ,geef ik opeens meer om hem. Het beste is dat ik niet meer aan hem denk. Maar wat kan ik doen als ik me'n ogen sluit zie ik hem voor me. Als ik denk dan denk ik alleen maar over hem. Ik ben niet verliefd op hem, maar hoe kan dat, dat ik zoveel aan hem denk. Het is het omdat ik van hem weg ga. Ik ben nog nooit van een jongen weg gegaan. De jongen zijn van mij weggegaan. Daardoor heb ik het nooit erg gevonden. Ik voel me schuldig en ik ben bang dat hij het leuk zal krijgen zonder mij. Of hij denkt helemaal niet aan mij.
21 sep 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van love16
love16, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende