Verdrinken in verdriet

'Verdrinken in verdriet' zeggen ze weleens. Dat is wat ik deed vannacht.
Het slokte me op en heel even kon ik mijn hoofd boven water houden, zien hoe alles om me heen dobberde, alles wat ik niet terugdraaien kon.
Het slokte me op en heel even kon ik de grond voelen, mijn tenen in het zand begraven maar het gleed geluidloos onder me vandaan. Verdrinken in verdriet is wat ik deed vannacht, ik ben langzaam gestikt en beland in het niks.