Verdronken.
Verdronken.
De stilte in het donker, de tijd staat even stil.
Een gedaante in de spiegel, dat ik moet voorstellen.
Ik ben het echt, maar wat ik zie, is niet wat het ooit was.
Ik dacht dat het heel simpel was, het leven goed te leven.
Maar wat is leven, als je diep vanbinnen allang dood bent.
Ik leg mijn koude handen op de spiegel, die een afdruk achterlaat.
Langzaam verdwijnt het, maar het gevoel blijft.
Ik durf mijn ogen niet te sluiten, bang voor de herinneringen die ik heb.
Dat ik alles kwijt zou raken zodra ik mijn ogen weer zou openen.
Mijn wanhoop heerst over mijn verstand, ik verlies controle.
Angstig probeer ik op te staan maar ik val … alweer.
Tastend om me heen, naar een antwoord op mijn vragen.
De sleutel die me kan bevrijden achter de deur waar ik opgesloten zit.
Maar niks of niemand hoort mijn schreeuw, die snijdt door de dodelijke stilte.
Ik lig daar op de grond terwijl ik langzaam wegvaag.
Een plas water vormt zich om mij heen van de tranen die stromen.
Een waterval van pijn zorgt voor een bloeding in mijn hart.
Ik krijg geen lucht, ik vecht en sla ruw om me heen.
Maar mijn ziel is helemaal leeg.
Ik ben verdronken, verdronken in mijn eigen tranen.
En toen ik wilde zwemmen, was het al te laat ..
De stilte in het donker, de tijd staat even stil.
Een gedaante in de spiegel, dat ik moet voorstellen.
Ik ben het echt, maar wat ik zie, is niet wat het ooit was.
Ik dacht dat het heel simpel was, het leven goed te leven.
Maar wat is leven, als je diep vanbinnen allang dood bent.
Ik leg mijn koude handen op de spiegel, die een afdruk achterlaat.
Langzaam verdwijnt het, maar het gevoel blijft.
Ik durf mijn ogen niet te sluiten, bang voor de herinneringen die ik heb.
Dat ik alles kwijt zou raken zodra ik mijn ogen weer zou openen.
Mijn wanhoop heerst over mijn verstand, ik verlies controle.
Angstig probeer ik op te staan maar ik val … alweer.
Tastend om me heen, naar een antwoord op mijn vragen.
De sleutel die me kan bevrijden achter de deur waar ik opgesloten zit.
Maar niks of niemand hoort mijn schreeuw, die snijdt door de dodelijke stilte.
Ik lig daar op de grond terwijl ik langzaam wegvaag.
Een plas water vormt zich om mij heen van de tranen die stromen.
Een waterval van pijn zorgt voor een bloeding in mijn hart.
Ik krijg geen lucht, ik vecht en sla ruw om me heen.
Maar mijn ziel is helemaal leeg.
Ik ben verdronken, verdronken in mijn eigen tranen.
En toen ik wilde zwemmen, was het al te laat ..
14 apr 2009 - bewerkt op 14 apr 2009
- meld ongepast verhaal
-
susanne
woensdag 15 april 2009 09:11
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 30 mei 2008 3 dagen weekend!
- O 28 mei 2008 Chagerijnig gek -.-' ( 3 )
- O 27 mei 2008 Tranen. ( 1 )
- O 27 mei 2008 [Foto] Als je denkt dat je er bijna bent.. ( 4 )
- O 25 mei 2008 En nu? ( 1 )
- O 23 mei 2008 Vriendin! [ Foto ] ( 16 )
- O 22 mei 2008 Gadverdamme. =| ( 7 )
- O 21 mei 2008 La france. [Foto's] ( 8 )
- O 15 mei 2008 Voorbij.
- O 11 mei 2008 Afraid to love you, afraid to lose you.
- O 10 mei 2008 (L)(L) ( 2 )
- O 09 mei 2008 Jullie mening ( 6 )
- O 05 mei 2008 Ik hou van hem.. ( 1 )
- O 23 apr 2008 Zoo lief! ( 3 )
- O 15 apr 2008 Mijn hond ( 1 )