Vergissen..

Wat kan je je soms toch vergissen in mensen, njah soms.. eigenlijk best vaak.
Wat vaak ook mijn eigen schuld is, ik ben veels te naief, wil mensen altijd meteen vertrouwen.
Had een jongen leren kennen, en ik kon wel goed met hem opschieten, geen verliefde gevoelens of wat dan ook, gewoon gezellig.
Laatste tijd ging het wat minder, we verschillen gewoon heel erg, hij is een redelijk bot persoon, en ik ben zo'n iemand die me alles heel erg persoonlijk aan kan trekken.
Vorige week ruzie gehad, ik probeerde hem uit te leggen dat hij lullig bezig was, dat hij me kwetste door alles wat ik leuk vond af te kraken, maar hij lachte me alleen maar uit.
Ik kon het niet hebben en was boos weggegaan van msn, en sindsdien heb ik hem niet meer online gezien en reageerde ook niet op mijn smsje dat ik stuurde, dat het me speet dat ik zomaar boos was weggegaan.
Vandaag kreeg ik van iemand anders te horen dat hij wel gewoon online was, njah, ik was geblokt dus
Hem weer gesmst, of hij me uit wou leggen waarom ik geblokt was, maar dat wist ik zelf wel volgens hem.
Toen ik hem vroeg of het door volgende week kwam, kreeg ik te horen dat dat het idd wel was, en ik legde hem toen nog 1 keer uit dat hij me belachelijk aan het maken was en me alleen maar uitlachte, waarop ik terug kreeg: 'haha ja'
Ok.. dat is duidelijk.. die vriendschap is dus ook over
Had het alleen nooit verwacht, nog niet zo lang geleden kreeg ik te horen dat hij het erg zou vinden als hij me nooit meer zou spreken.
Of dat was ook alleen maar gelul.. het zal wel..

Had maandag en dinsdag nog even, nouja, even.. ruim een uur elke keer.. die super leuke jongen gesproken.
Gaat echt weer steeds beter tussen ons, en ik had ergens het gevoel dat het uit was tussen hem en zijn vriendin ofzo, hij had er al zo lang niks meer over gezegd, en af en toe uit opmerkingen dacht ik ook op te maken dat het uit was.. Maar ik durfde het steeds niet te vragen, bang voor het antwoord..
Maar uiteindelijk gister toch maar gedaan, en ik kreeg te horen dat het wel goed ging tussen hun.
En het rare was, het deed me niet eens zoveel..
Ik ben er gewoon heilig van overtuigd dat als hij en ik voor elkaar gemaakt zijn (waar ik ergens nog steeds in geloof) dat we dan wel bij elkaar komen..

Maarja, op het moment voel ik me klote.. voel me onwijs alleen, iedereen is op vakantie, iedereen heeft een vriendje of vriendinnetje om iets mee te doen, en ik heb echt geen hekel aan vrijgezel zijn ofzo, maar af en toe zou ik ook wel willen dat ik weer eens iemand had om tegen aan te kruipen..
Helemaal baal ik als ik zie dat de jongens die ik afgewezen heb omdat ik nog even niet aan een relatie toe was of zoiezo aan aandacht van jongens door die andere jongen nu allemaal gelukkig zijn met andere meisjes.. dan word ik zo jaloers, dat wil ik ook!
Nouja, ik reken er maar op dat dat vanzelf wel weer komt..
Altijd positief blijven he