verhaal

een tijd geleden alweer had ik een gesprek met iemand,
we hadden over van alles en nog wat...
en zo als vaker als ik met mensen praat, en vooral een bepaald soort mensen,
die openstaan voor een dieper gesprek dan ´het weer´ of hoempa pappa muziek en goedkoop vertier op de televisie , verzakten we in een diep esoterische gesprek waar ik de beste persoon uitlegde over kwantumfysica ,synchroniciteit van de universum en het bestaan van energetische wezens...

uit het niet vroeg de persoon mij, ´ǵeloof jij in kabouters dan? lachend,met een kleine stilte tussen,
vertelde de persoon me dat die kabouters vroeger zag,toen die jonger.
maar omdat de omgeving raar op reageerde ,is die persoon het gaan negeren en heeft er nooit meer over gepraat...

heb je ooit problemen met die ´kabouters´ gehad vroeg ik...
nee nooit ,antwoordde de persoon...
dan zou ik niet de kabouters negeren,maar de personen die het niet accepteren dat jij ze ziet,
en raar over doen, zei ik ...

***

geheel ontoevallig, tenmiste als je in de synchroniciteit gelooft,
had ik op mijn terug weg het zelfde gesprek maar dan anders met een kabouter die vlak bij mijn nederige huisje, verhaaltjes aan een stel bloemelfjes vertellen was...



de kabouter werd bleek toen hij mij zag en verdween, net zo als de elfjes...
ik ging zitten in de gras ,stak mijn pijp op en zei hard op dat ik geen gevaar voor hem was...
de kabouter was duidelijk niet geheel vertrouwd op mij woord,want hij kwam niet te voor schijn...
ik schonk maar een klein glas met honing mede in, die ik altijd meedraag voor dit soort gevallen,
en liet die voor hem achter ,samen met een route beschrijving naar mijn huis...

enkele dagen later zag ik de kabouter voor mijn deur verscholen achter keulse potten met bloemen die voor mijn deur staan...
´de deur staat voor je open´ zei ik,en liep weer naar binnen...

enkele momenten later kwam het kleine mannetje ook naar binnen,
hij keek me met grote ogen en een open mond aan...
een van de andere kabouters die in mijn huis leeft bood de kleine heer wat te drinken aan...

´ongelofelijk´ zei de kabouter die net binnen was gekomen tegen een ander...
´ḿensen,ze bestaan echt,ik dacht dat alleen in verhalen voorkwamen´ vervolgde de kleine man...

ik heb met de kabouter uren zitten praten over van alles en nog wat,
en zo als ik kabouters en andere enegiewezens bestudeer, bestudeert deze kabouter nu de mens vanuit mijn huis...