Verklaring goed gedrag

Ik moest wat over mezelf vertellen tijdens het kennismakingsgesprek.
En zodoende vertelde ik over het kunstenaarscollectief waar ik destijds zat maar opstapte omdat ik hun eigenlijk niet nodig had.
Al mijn connecties legde ik zelf om door te groeien.
Het collectief deed niet veel. De directeur was kwaad toen ik opstapte. De directeur komt zelf vanuit een psychiatrische achtergrond met een rugzakje.


" Begrijp ik het goed dat jij ook een rugzakje hebt"

Vraagt Maria de mevrouw die over de vrijwilligers gaat.

Ik leg haar uit dat ik mijn verleden niet zo belangrijk vind.
Dat ik graag beoordeeld wil worden op hetgeen ik neer zet. Je verleden om moet zetten om iets positiefs neer te zetten.


Wat is mijn rugzakje eigenlijk?

Uit een omgeving komen waar ierdereen een schroefje los heeft zitten.
Grensoverschrijdend gedrag. Sexueel grensoverschrijdend gedrag zoals benoemd werd tijdens de kennismaking.
Dat de cliënten dat soort gedrag vertonen en om die reden is er dus een kleding voorschrift.


Enige verschil is dat de omgeving waar ik vandaan kom niemand opgesloten zit binnen een instelling.
Ierdereen heb wel wat. Ook het zogenaamde normale volk hebben een steekje los.


Enfin ik kreeg dus mail dat ik de vrijwilligers team kom versterken.
Maar ik moet wel verklaring omtrent goed gedrag afleggen.
Dat moet ierdereen die daar in dienst komt.


De bedoeling is dat ik een presentatie geef aan een groepje begeleiders. Dit omdat hun gaan kijken in hoeverre het aansluit op het niveau van de cliënten. Waar ik allemaal op moet letten en zo.
Leuk hè?


In mijn hoofd ben ik er al mee bezig.
Bedenken wat voor een spelvormen ik neer ga zetten.
Ik heb uren liggen slapen ook vanwege de griep.
Dus nog niet aan toe gekomen om bepaalde dingen op papier te zetten.


Oh ja en nog iets. Je moet affiniteit hebben met deze doelgroep.
Mensen die weet ik veel hoeveel HBO opleidingen gedaan hebben en voor het geld gaan zijn gauw weg daar.
En ik krijg ook een pieper voor als er een conflict situatie ontstaat.



Volgens 9292 moest ik dus uitstappen bij een zekere halte.
Toch kon ik de weg niet vinden. Achteraf bleek dat deze halte alsnog een half uur lopen is naar plek van bestemming.
Ik hou een auto aan en vraag aan de man van marrokaanse afkomst of hij weet waar ik moet zijn.
Hij reageert vreemd. Zegt niks en lacht.

" Laat maar zitten " zeg ik en vervolg mijn pad.

De man komt later weer achter me aangereden. Raampje helemaal open. Stilstand.


"Ja rij maar lekker verder " zeg ik fel.

" Dat maak ik zelf nog wel uit. Tis een openbare weg hier, niet te bijdehand gaan worden!" Antwoord de man agressief.


Ik roep nog wat na. De man rijd weg en ik voelde tot mijn verbazing geen angst.


Nu ineens kan de man dan toch wel praten.
Die spoort ook niet helemaal.
Maar goed...



Ik wil gaan douchen maar wacht op mijn sierraden spiege/l kastje.


Gr Art = Tiek