verlatingsangst

voor een relatie is vertrouwen nodig
en zelfvertrouwen heb ik genoeg
maar vertrouwen in de ander leggen
dat gaat me nog niet zo gemakkelijk af.

ze noemen het ook wel bindings- en verlatings-angst
en alhoewel ik dat fenomeen goed kan begrijpen
en ook hoe die wisselwerking voor mij van binnen werkt...
je kan iets vertandelijk wel begrijpen, maar de emotie?

Als ik luister naar dat diepe stemmetje van binnen
niet het emotionele gevoel, maar intuitief voelen..
Dan weet ik wat juist is en wat niet
dan weet ik wat goed voor me is en wat niet

Maar de herinneringen en ervaringen van vroeger
probeert die intuitie te overschreeuwen
uit angst voor verandering of het verliezen van de controle
want niets is zo moeilijk te "vatten" als liefde, want liefde stroomt

een week of 4 geleden ontmoette ik iemand
ik bewaarde mn afstand enigzinds, alhoewel we toch vrij snel intiem waren
Voor mij is lichamelijk genot niet per defenitie verbonden aan liefde
en ook vertelde ik dat ik een relatie niet zag zitten.

"Ik kan geen relatie aan gaan op basis van hoop"
Ik wil je leren kennen, door en door.
In het begin zi eje toch altijd de leuke dingen en de minder leuke zie je pas later.
Laten we neit te snel gaan, elkaar goed leren kennen en dan....
dan kunnen we een relatie op bouwen vanuit vertrouwen.

Ik wil er op kunnen vertrouwen dat het gezicht dat je mij laat zien de jouwe is
Ik wil er op kunnen vertrouwen dat we kunnen om gaan met elkaars onhebbelijkheden
Laten we eerst is goed ruzie maken, zodat ik er op kan vertrouwen dat we er weer uit komen
Elkaars duistere kanten leren kennen en elkaar evengoed kunnen nemen zoals we zijn
Gewoon omdat je bent wie je bent

Je schijnt ook te snappen wat ik heb gezegd, je leest tussen de regels door
en ondanks dat ik niet meteen mn armen open gooide en mn afstand bewaarde
ben je toch door mn muurtje heen gebroken.
Het is heel eng maar ook heerlijk te gelijk
ik ben verliefd, tot over mn oren

4 weken samen op stap en dingen delen, zonder taboe
ik voel mn hart weer stromen en voel me af en toe een klein kind
Ik hou niet zo van het geplak en steeds in en aan elkaar
maar nu wil ik niet eens dat je weer weg gaat, ik wil j neit los laten

bijna bang dat je niet meer terug komt
en mischien nog niet nu, maar straks misschien
weer die angsten die me in de weg zitten
bang mezelf te verliezen in jou

toch voel ik ergens dat het goed zit, dat jij wel de moeite waard bent
Je bent ijverig, hebt doorzettingsvermogen, hebt een handelsgeest
je bent ondernemend en intuitief sterk ontwikkeld en bovenal geduldig
Ik ken je nog niet echt, maar ik denk je te kennen
voor wa ik van je ken, vind ik je geweldig

Ik hoop dat ik jou kan geven wat je nodig hebt
dat je niet uitgekeken raakt op mij
en dat we elkaar naar een hoger plan brengen
al zou het maar zijn door elkaars harten te lijmen

ik denk aan je en ben gek van je schatje.. xx