Verliefd en 69 (Bas 3)

Tweede kerstdag, Gezellig. Met zijn alle stappen in Den Bosch. We worden dronken en hebben een top avond. Lekker dronken hang ik aan de bar, en bestel nog wat baco’s en flugels. Als ik af wil rekenen merk ik dat mijn telefoon niet meer in mijn zak zit! Kut. Zal wel op de grond gevallen zijn. Veel te druk om nu te zoeken. Ik wacht tot sluit.

Helaas geen telefoon. Nou ja gelukkig was het maar een oude telefoon omdat mijn goede telefoon kapot is en ik een nieuwe opgestuurd krijg.

KUT!!!!!!!

Die telefoon is inderdaad niet zo erg. Maar o’nee, Bas zijn nummer staat in die telefoon. Bas de leuke jongen van Dance Valley. Opeens vind ik het heel erg dat ik mijn telefoon kwijt ben. Niet zomaar erg. Nee. Ik ga helemaal over de zeik! Mijn vrienden zeggen nog. “He ’t was maar een oud toestel” Mijn reactie “Wat kan mij die kut telefoon nou schelen, Bas zijn nummer staat in die telefoon” Er word verder niet echt op gereageerd. Ik en kerels, dat is toch altijd maar voor even.

Thuis zoek ik alles af of ik niet misschien zijn nummer op een papiertje heb geschreven. Wie doet dat nou nog? Ik moet deze jongen gewoon nog één keer zien. Het enige wat ik weet is dat hij ergens in Oosterhout woont. Ik heb geen achternaam, straatnaam niks. De weg naar zijn huis is ook één groot vraagteken. Die jongen die mij opgehaald had kon zich alleen vaag iets herinneren van een bordje richting een Mac-drive.

Okay. Wat had ik?

Bas
25 jaar
Werk iets met reclame
Oosterhout (bordje v/d Mac)

Mijn beste vriend vraagt zijn connecties in Breda en omgeving eens rond te vragen met deze gegevens. Ik en mijn beste vriendinnetje pakken de auto en rijden richting Breda, want daar ligt Oosterhout praktisch naast. Den bosch, Tilburg, Breda… Geen Oosterhout te vinden. Ach ja twee meiden in de auto niet wetend waar ze heen gaan.

Waarom doe ik dit eigenlijk? Waarom doe ik zoveel moeite voor een ‘scharrel’ Die vraag blijft de hele weg naar huis in mijn hoofd spoken. Ik zet mijn vriendin thuis af. Als ik naar huis rijd besluit ik dat het geen zin heeft mezelf nog langer voor de gek te houden. Ik vind hem leuk! Ik ben verliefd. Die tekst SMS ik ook naar mijn vriendin. Waarop zij heel lief antwoord. – Dat wist ik toch allang scheet -

Vanaf nu dus ook alles op alles om Bas te vinden. De volgende dag iets meer voorbereid op zoek naar Oosterhout. Stom! We moeten via waalwijk rijden en dan zijn we er zo. Dit geeft me weer een beetje goede moed. Want hoe groot zal Oosterhout zijn? Daar zitten we weer, ik en mijn beste vriendinnetje in de auto op zoek naar die jongen die ik niet uit mijn gedachte krijg.

Zodra we Oosterhout binnen rijden. Word ik helemaal opgewonden want ik herken de weg gewoon. Ik denk zelfs te weten waar ik heen moet. Opeens herinner ik me de terug weg van Dance Valley weer. Ik rijd in één keer naar de juiste flat. Parkeer mijn auto. Altijd een grote bek en nergens bang van. Nu ben ik stil en zenuwachtig als een gek. Heel toepasselijk draaien ze op de radio, Wat zou je doen, van Blof. We stappen uit en lopen echt als twee meisjes van twaalf naar de deur van de flat, zo kies dan maar een bel uit. Niet dat die er wat toe doet natuurlijk want ik weet niet op welk nummer Bas woont. We hoeven alleen maar te hopen dat iemand de deur open maakt. Binnen zoeken we wel weer verder. Gelukkig gaat de deur open. Eenmaal binnen herinner ik me meer. Het was op de onderste verdieping.

Nog steeds de keuze uit een aantal deuren. Komt er dan nooit een eind aan deze zoektocht? Dan valt mijn oog op een deur met het nummer 69. “Ja dat moet hem wel zijn” Zeg ik met een vette knipoog. Toch bel ik aan. Zou natuurlijk wel erg stoer zijn als hij hier nou ook woont.

Mijn hart gaat echt als een razende tekeer. De deur wordt open gedaan en daar staat Bas met een heel verbaasde blik. Ik kan niet meer dan “hoi” uit stamelen. Bas laat ons binnen. “Wat leuk” zegt hij. “en wat een verrassing”
”ja ach we waren in de buurt zeg ik” Mijn vriendin kijkt me verbaasd aan. Ja het is goed ik ga hem niet vertellen dat ik hem speciaal aan het zoeken was. (ik mietje) We drinken en kletsen wat ondertussen kan ik mijn ogen niet van hem afhouden. Wouw wat is hij leuk. Tussen neus en lippen door vertel ik ook even dat ik een nieuwe telefoon en nummer heb. “Ik vond het al raar dat ik niks meer hoorde, en dat je telefoon steeds uit stond” Dit keer ga ik zijn nummer echt niet meer kwijt raken. Missie geslaagd! Bas is gevonden.

Als we onderweg naar huis zijn krijg ik een SMS van hem. Dat ik volgende keer mijn vriendinnetje thuis moest laten omdat hij ontzettend veel zin in me had. *zucht* Hij moest eens weten.