vermoeiende ochtend..

het feest was gisteravond echt onwijs tof!!
heb echt even alles van me af kunnen zetten, ben ik echt onwijs blij mee!
gelukkig na afloop ook geen gezeur van mn ouders gehad, dus ben met een lach naar bed gegaan.

maar ja, dan word je 's ochtends wakker met het idee van, shit ik moet zo naar school.
heb er echt een half uur over gedaan om mezelf ertoe te zetten uit bed te stappen.
toen ik op het punt stond om weg te gaan, durfde ik serieus niet meer te gaan, had de telefoon al in mijn handen om te bellen dat ik niet kwam en een andere keer mijn rapport wel kom halen.
toen de telefoon 1 keer over ging heb ik de hoorn erop gegooid..
vond het echt belachelijk waar ik mee bezig was, waarom stond ik daar zo zielig te doen??
dus uiteindelijk ben ik wel gegaan...

nou eerst zal ik in de hal te wachten tot ik de aula in mocht, kwam de groep voor me net terug van rapporten halen, dus er kwamen al allemaal mensen op me afrennen van: "Ik ben over, Ik ben over!!"
dus ik zat er een beetje vrolijk te wezen voor hun en zelf had ik van binnen gewoon een onwijs kutgevoel.

maar ja, toen de aula in...kwamen al meteen allemaal klasgenoten naar me toen: "ben je over??"
dus ik zat daar al niet met een glimlach, begin die vrouw een hele preek te houden, wat ze allemaal gezegd heb weet ik niet meer, maar ik begon me steeds slechter te voelen, P. zat naast me en zat af en toe al heel bezorgd mijn richting uit te kijken (heb het hem trouwens verteld).
heb de hele ochtend niets gezegd...
daarna moesten we naar de mentor waar we dus onze rapport kregen...
hij ook een heel verhaal ophangen en te vetellen dat een aantal mensen uit onze klas niet bevorderd werden naar atheneum 3, met een grijs op zijn gezicht naar mij toe...zat zowat te janken in de klas..
toen kreeg iedereen z'n rapport, en ik ben op de lijst bijna de laatste dus ik moest nog een hele poos wachten, zie om me heen allemaal vrolijke gezichten van mensen die helemaal vrolijk waren met hun rapport en ik zat daar half jankend...voelde me echt stom op dat moment.

toen hij bij mij kwam legde hij mijn rapport op tafel en zei erbij: "jammer, volgende keer beter, je hebt je best gedaan maar meer zat er gewoon niet in, succes op de havo"
echt ik barste bijna in janken uit, en S. zat achter me al helemaal van:"laat me je rapport eens zien?"
ik heb niet gezegd...toen de mentor zei dat we mochten gaanben ik de klas uitgerend naar de kelder toe, mijn jas gepakt en meteen weggegaan... op toen punt toen ik wegging kwam P. en R. net de trap aflopen en keken me na...hoorde P. nog iets schreeuwen maar daar heb ik niet naar geluisterd..

en dan, als je buiten loopt, hoor je overal om je heen lachende mensen en iedereen elkaar een fijne vakantie toewensen, ik voelde me zo alleen..ben ik direct naar huis gegaan...wilde geen 5 minuten langer op school blijven.
heb weer met foute gedachten rond gelopen, ik wil ze verdrukken maar ze zijn sterker als dat ik ben, ben bang dat je op een dag mijn leven overnemen, en ik weet niet wat er dan met me gebeurd..

ag ja, en nu zit ik thuis, heb nu echt vakantie en weet niet hoe ik die ga vullen, kan het echt niet aan als ik de hele dag bij mn moeder zit, ze maakt me dan echt helemaal gek!
ik ga veel werken, afspreken met vrienden, wil zo min mogelijk thuis rond hangen...
voel me nu echt zo rot..