verpleegstage dag 10

Zo dag 10 alweer. Ik ben nogsteeds dood. De dagen slepen zich voort. Voordat ik goed en wel thuis ben ga ik avondeten ( ik verzorg mezelf qua eten ook gelijk heel wat minder goed) en dan naar bed. Ik heb geen puf meer om vrienden te zien of uberhaubt een gesprek op msn te hebben. Hier schrijf ik weinig. Doodheid alom.

Vanaf ongeveer 10 minuten na mijn aanvang begint het aftellen tot half 4. Kan ik er minuten afsnoepen, zou ik eerder weg kunnen? Nog 7 uur, nog 6 uur, etc etc. Alles sleept zich voorbij.
Ik probeer het leuk te houden. Soms lukt dat, dan zijn de dagen iets minder erg, maar de moeheid overheerst gewoon. En het feit dat ik dit zo snel mogelijk KLAAR wil hebben. Blij als ik terug kan naar mijn leuke leven voor dit.

Ik ben vaak misselijk als ik thuis kom. Geen idee waardoorm maar lekker is het niet. Elke ochtend als die kutwekker gaat overdenk ik de mogelijkheid gewoon niet te gaan. Maarja. Ik moet.

Dit weekend ga ik drie bakken brownies bakken. Één met kokos erdoor, één met groooote stukken pure chocolade, en eentje gewoonweg omdat brownies zo ook al lekker zijn.
En ja, ik was van plan die allemaal op te eten.
Kan mij wat schelen. Dik word ik toch al. Elke dag vreet ik mezelf dood omdat ik mezelf zo zielig vind. Kan je nagaan wat dat doet met mij als ik echt een keer depressief word. Dan vind je jezelf zo zielig en verdrink je ook nog eens in je eigen lichaamsvet.
Alleen dat al is om depressief van te worden.
Ik heb ook zin in vers afgebakken brood waar je dan zelf een hele homp afsnijd met chocopasta, en eentje met pindakaas, en dan nog eentje met chocopasta om na te genieten.

Maar voor nu ben ik misselijk.

13 nov 2008 - bewerkt op 13 nov 2008 - meld ongepast verhaal

Lonk, vrouw, 34 jaar

Gewoon ik donderdag 13 november 2008 17:51
*rilling*

Ik weet PRECIES wat je bedoelt, en ik vind je nog steeds sneu.

Bijna voorbij!
Lonk donderdag 13 november 2008 19:35
ik vind het ook heel sneu(a).
Het is wel humor dat ik elke keer weer aan jou verhalen moet denken als ik zelf een verslag schrijf, van goh, ze overdreef dus niet, alles is ook gewoonweg kut!
Gewoon ik donderdag 13 november 2008 20:40
Ja, kun je nagaan, en dan word jij nog niet eens uitgekotst door je collega's.

Want dat gebeurde bij mij dus ook nog eens (god moge nog steeds weten waarom). Dat ik echt dacht, what the freaking hell doe ik nog hier.

Aaaargh! Sterkte maar weer!

Goh, je krijgt zowat op elk van dit soort verhaal van je een deprimerende reactie van mij geloof ik, maarre. Ja. Slechte herinneringen enzo.
eeytje vrijdag 14 november 2008 19:03
Arm lief meisje

Ik kom je morgen redden van de hel die verpleegstage heet. En dan neem ik mijn cadeautjes mee (die je hopelijk leuk vindt) en dan gaan we brownies eten! En dan ga ik je knuffelen en dan word je weer vrolijk

Lekker slapen vanavond... nog één weekje te gaan en dan ben je ervanaf!!!

O 04 okt 2010 You mean nothing to me anymore ( 1 )
O 22 sep 2010 The head and the heart
O 06 aug 2010 Porcelain fists
O 29 mei 2010 Zo heel jij mij ( 1 )
O 26 mrt 2010 Parasieten ( 2 )
O 25 mrt 2010 Mama
O 20 feb 2010 Off. ( 2 )
O 14 feb 2010 "Als je van me houdt, verander je voor mij" ( 2 )
O 07 feb 2010 De brand, de dood ( 1 )
O 23 jan 2010 Stelletjes en klefheid. ( 4 )
O 20 dec 2009 studenticulinair ( 5 )
O 10 dec 2009 Bekentenis ( 2 )
O 14 nov 2009 Strijd tegen vaccinatie ( 13 )
O 12 nov 2009 Studie ( 1 )
O 05 nov 2009 Wakker worden ( 4 )

vorige volgende