verse miserie
Een tijdje geleden ,maar hier ben ik weer, ik heb mijn ontslag gegeven in dat nieuw rusthuis en ben naar thuisverpleging gegaan, wat een ramp, ik ben doodongelukkig daar. 10 u werken en er 8 betaald worden amaai, verder een trut van een duobaan.
Het was zo erg dat ik overal aan t,kijken ben voor ander werk, zelfs onder m,n diploma.
Dan zie je ook wat je verdient amaai m,n vorige werkgever was nog zo slecht niet. Ik ben uiteindelijk met hangende pootjes teruggekeerd maar ik ga halftime werken omwille van m,n rugpijn. Hopelijk zal het lukken om zo wat m,n rug te ontzien en is het werk niet te zwaar.
Ik verwacht één dezer dagen telefoon waar ik mag beginnen en god, wat heb ik de collega,s gemist, zelfs het geroddel.
In t,weekend ben ik nog eens gaan kijken naar t,oud gebouw dat afgebroken wordt, de buldozer gaat er deze week in, was dat janken toen ik al die afscheidsboodschappen op de muur las. Ons 'huis' wordt afgebroken en alles was leeg, zo akelig, zo leeg, zo vuil en dit al zo vlug. Ik zag mezef met de collega,s er nog rondlopen. Ons huis is gestorven op 1 mei en verdorie het doet zeer.
zoe80, vrouw, 44 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende