Ik voel me ongeduldig, lichtelijk chagerijnig, ongelooflijk verveeld en niet helemaal lekker.
Ongeduldig, omdat ik niet begrijp waarom het in vier dagen tijd nog niet is gelukt om mijn poezebeesten te vangen. Ik begin te denken dat ze het er misschien niet mee eens zijn dat ik juist die katten wil of dat ze me misschien extra 'bedenktijd' wilden geven of dat ze hopen dat ik gewoon opgeef en niks meer laat horen.
Maar goed, morgen ga ik ze bellen of het nou al een keer gelukt is.
Ik ben lichtelijk chagerijnig, omdat ik me verveel. Ik kan ook werkelijk niks meer bedenken om te doen. Mijn huis is netjes, ik heb geen bouwprojecten meer (Nou ja, ik heb nog wel bouwprojecten, maar niet de spullen in huis). Ik heb al heel creatief twee portretten getekend. Ik heb al met vriendinnen gebeld, met mijn nichtje gebeld, met mijn moeder gebeld. Ik heb het grootste deel van de dag op school gezeten en daarna nog koffie gedronken met een vriendin. Ik heb al mijn schoolwerk gedaan. Ik heb tv gekeken, op de computer gezeten, muziek geluisterd.....
Ik VERVEEL me! Ik verveel me echt ziekelijk en daar kan ik zo slecht tegen. Ik zou willen dat ik gewoon moe was en mijn bed in kon duiken, maar doordat ik me verveel ben ik veel te druk om al te slapen. GRRR!
Oh en ik heb nog steeds last van een zere, maar bijzonder zwoel-klinkende stem en verkoudheid. Pff.