Verveling heerst

Ik kan hier wel allemaal mooie verhaaltjes gaan zitten typen over mijn geloof en overtuigingen, maar we weten allemaal dat dit niet de enige reden is waarom ik MD gebruik! Nou ik in de ziektewet zit heb ik ook veel te veel tijd om handen. Verveling heerst, al weet ik dat dit helemaal niet zo hoeft te zijn. Ik ben ook even mijn rustpuntje kwijt. Vandaar ook dat ik de laatste tijd weer meer met mijn overtuigingen bezig ben. Dit helpt mij mijn rustpuntje weer langzamerhand te vinden, ja langzamerhand want in een dag lukt mij dit helaas ook niet. Het doet dan ook goed om er weer wat meer mee bezig te zijn en wanneer ik iemand kan ispireren, is dit ook heel erg mooi! Hoewel ik met dit verhaal niet perse iemand zal inspireren Ik ben namelijk een beetje in de war. Ik weet niet zo goed wat ik voel. En dus probeer ik weer terug naar mezelf te gaan. Dan maar even niet proberen aan deze verwarrende toestanden te denken. Maar dat wil niet zo lukken. Probeer alweer een paar dagen heel bewust mijn gedachten te sturen, maar ik weet - uit eigen ervaring - dat dat toch weer wat geduld en uithoudingsvermogen vergt. Maar ik geef niet op Het zal mij lukken, vroeg of laat. Des al niet te min zal ik uit moeten zoeken hoe het nou zit met mijn gevoelens. Waarom ben ik zo in de war? Wellicht omdat mijn relatie voor geen meter wil werken. Lijkt vrij logies, maar mijn hele gevoel onder de loep genomen, moet ikzelf toch wel eerlijk toegeven dat het allemaal een beetje bizar is! We zijn het er allemaal over eens, wanneer je relatie op een dwaalspoor loopt, dat er nog wel eens ongepaste verlangens kunnen ontstaan. Om het beesje maar gewoon bij de naam te noemen, wat men thuis niet krijgt, zoekt men uiteindelijk buiten de deur?! Zo ben ik dan weer niet, ik ga niet vreemd hoewel mijn fantasien en dromen niet langer mijn partner betreffen Hoewel ik fysiek braaf mijn handjes thuis houd, voelt dit toch al als een bepaalde vorm van 'bezeiken!' Het bizarre aan deze hele toestand is, is dat ik gevoelsmatig terug verlang naar mijn ex. Wat daar zo bizar aan is, is het feit dat ik niets voel wanneer we elkaar ontmoeten, maar die dromen. Die blijven maar terug komen, en het gevoel in die dromen, maar dat niet alleen. De manier waarop zich die dromen ontwikkelen, of beter gezegd; hoe ons contact zich in onze dromen blijft ontwikkelen. Om het een beetje te verduidelijken: ik droom nou al zo'n twee jaar over mijn ex en dit zijn mijn dromen, in volgorde in grote lijnen:

1) We spotten elkaar in winkelcentrum en rennen weg in tegenover gestelde richting (in deze droom speelde ook mijn huidige partner een rol, terwijl we toen nog niet samen waren)
2) We staan op straat, onze lippen bewegen maar er komt niets uit, gevoel slaat over tot frustratie en we zijn duidelijk allebei aan het schelden/schreeuwen, zonder stemgeluid! (tré bizzar)
3) Ik zit in de auto en zie hem even later vanuit mijn achterspiegel op de achterbank zitten. Hij lacht naar me maar er wordt niet gesproken
4) We zijn ergens op/in een fistival/pretpark? Er is iig veel water en we hebben de tijd van ons leven. We grappen en grollen, gooien elkaar in het water (waren overigens nog andere mensen bij aanwezig)

Dit zijn de meest duidelijke dromen, verspreid over zo'n anderhalf jaar! Tussendoor droom ik ook erg vaak over hem, heel vaak ook heel vaag en onbeduidend. Soms weet ik niet eens meer wat ik heb gedroomd, word ik gewoon wakker met hem in mijn hoofd, en dat gevoel weer, he... Dan weet ik voor mezelf ook wel weer zeker dat ik over hem heb gedroomd, maar wat weet ik dan simpelweg niet meer
In mijn dromen heb ik ook echt hevige gevoelens voor hem terwijl ik, nogmaals, niets voel wanneer ik hem zie. Nou ok dan, ik moet eerlijk toegeven dat ik het wel leuk en prettig vind om hem te zien en dat er toch ook een bepaald vertrouwd gevoel mee gepaard gaat, maar om nou te zeggen dat ik echt vlinders in mijn buik heb als ik hem zie, dat gaat dan weer te ver. Maargoed, nogmaals.. Eenmaal thuis verlang ik dus wel echt oprecht naar zijn wederzien, hoewel ik niet eens weet of er wel contact gaat blijven!

Ik schreef eerder, nadat ik hem de eerste keer gezien had vorige week, hoofdstuk afgesloten, en voor een deel klopt dit ook gezien ik toch nog enige opheldering over vroeger heb gekregen, maar hoe meer tijd verstrijkt, des te minder krijg ik het gevoel dat hoofdstuk 'Ex' ook wel echt afgesloten is. En geloof mij, ik wil echt niemand voor het hoofd stoten. Vind het al erg genoeg as it is, dat ik voel wat ik voel! But then again, i'm only human to En gevoelens zijn er nou eenmaal om ons iets te zeggen, leren, te waarschuwen voor iets in mijn ogen. Enigste conclusie die ik tot nog toe uit mijn eigen gevoelens kan trekken is; I need time, time and space om voor mezelf uit te zoeken waarom ik voel wat ik voel!
Lots off time and space..!!

Ik heb net even een heerlijke lange douche genomen, ook om mijn gevoelens een beetje proberen te kalmeren en om simpelweg te ontspannen, want eerlijk is eerlijk, deze toestand neemt toch ook verdriet met zich mee. Ik ga dan ok niet ontkennen dat er een paar tranen over mijn wangen zijn gerolt. Mg, wat kan dat soms toch ook lekker zijn Hoe dan ook Het is dan ook obvious dat ik me ontzettend eenzaam voel (anders verlangt n mens niet naar iets anders, toch?!) Ik ben niet op zoek naar medeleven, de enige die deze situatie uiteindelijk kan omdraaien is niemand anders dan ikzelf. Maar het voelt ontzettend goed om dit even van mij af te schrijven! Maargoed, zoals ik eerder ook al zei, verveling heerst, hoewel dat niet zo hoeft te zijn. Mijn probleem is, ik wil graag even mijn zen-momentje pakken. Even mediteren. Even heel diep naar binnen gaan, maar ik weet niet of ik dit nou wel moet doen. Vele zullen weten dat mediteren op vele manieren kan en voor veel mensen iets anders kan betekenen. Ik ben bang dat ik in mijn meditatie niet ga kunnen loslaten wat mij momenteel zo bezig houd namelijk; mijn ex. Bij nader inzien kan ik 'verveling heerst' beter veranderen in 'verwarring heerst'
lol

hm, wat moet ik nou toch met deze gevoelens? Ik zal er iig mee moeten dealen denk ik, weg stoppen zal niet veel zin hebben!

I'll get over it, I always do!!