Vervolg 14 ( Lees Maar )
De volgende morgen.
Het was half 6 toen ik wakker werd. Die nacht had ik nog geprobeerd om ergens te kunnen overnachten maar er was geen hotel of huis in de buurt geweest sinds ik het stadje “Road Ground” had verlaten. Het leek wel of ik de enige persoon op de wereld was. Ik stond op uit de berm en begon weer te lopen. In eten had ik geen zin, dus ging ik met een lege maag op pad. Ik liep vijf kilometer toen ik een straatnaambordje zag hangen. Ik was zo blij beschaving, dacht ik bij mezelf dus begon ik te rennen. Maar toen ik er aan kwam bleek het een grootte domper te zijn. Want op het bordje stond “You are 25 miles from Frascka” Oh, ik kon iemand wel wat aan doen, nog 25 miles man dat haal ik nooit dacht ik bij mezelf. Ik had het nog maar net gedacht of ik zag een auto in de verte naderen. Ik begon te zwaaien en te springen in de hoop dat hij me zag en met mee nam. Eventjes leek het erop dat hij stopte want hij verminderde vaar maar dat was gewoon om mij te treiteren. Meteen toen ik dichtbij de auto was gaf hij vol gas en liep mij in een stof wolk achter. Ik maakte hem voor alles uit wat mooi en lelijk was. Zwaar geïrriteerd liep ik verder en toen ik nog 5 kilometer te gaan had begon het me toch te regenen. Ik kwam zeik nat aan in “Frascka” Die dag leek alles wel mis te gaan, maar gelukkig had ik nog wel een gelukje, ik vond een hotel waar ik gratis kon overnachten alleen moest ik zelf voor mij ontbijt zorgen. Maar dat vond ik toen al niet erg meer.
Wordt vervolgd...
Inez, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende