Vervolg 6 (Lees Ma)

2 uur na mijn ontsnapping.

Nadat ik een uur nodig had om mijn spullen bij elkaar te rapen, was ik op weg gegaan. Ik liep nu al ongeveer een uur en was nu zo’n 10 kilometer van mijn woonplaats verwijderd. Ik vond het te langzaam gaan en versnelde de pas wat. En toen ik een half uur verder was kwam ik door een stadje dat 17 kilometer van de plek lag van waar ik vandaan kwam. Daar zag ik niet veel de straten waren uitgestorven, behalve dan die auto die passeerde. Er schoot me toen iets te binnen ik kon ook gaan liften. Dus ik begon te zwaaien, gelukkig stopte de auto en ik rende naar de wagen. Aan de bestuurders kant zat een oude man van ik schatte hem ongeveer 63 jaar, hij had zwart haar en was al een beetje kaal aan het worden, licht bruine ogen en was erg mager. Hij keek me met een vriendelijk gezicht aan terwijl ik vroeg of ik mee kon rijden. Hij keek me vragen aan en vroeg “Waar heen ga je dan ?” Ja, waar ging ik heen, daar had ik zelf nog niet aangedacht. Als antwoord gaf ik hem “Overal” “Ik ben op reis” Het maakt me niet uit waar ik heen ga als het maar niet die kant op is. Hij trok zijn wenkbrauw op en begon me nog vragen der aan te kijken. Eventjes bleef het stil maar toen maakte hij een gebaar dat ik de tas achterin de auto kon legen en mee mocht rijden. Het zou een normale rit worden die zo’n half uur in beslag nam, de rit bracht me 8 kilometer verder. Ik was dus nu al 35 kilometer van hem verwijderd, alleen wist ik niet voor hoe lang mijn geluk nog duurde. En wie weet kwam ik daar wel sneller achter dan ik wou maar misschien ook niet.

Tijdens de lift.

In de auto gebeurde er weinig, de man en ik praatte een beetje met elkaar en hij vertelde mij dat hij Gerard heette en dat hij 65 jaar was. Ook vertelde hij nog een beetje van zijn leven.
Toen vroeg hij aan mij wie ik was en waarom ik hier alleen liep. Ik vertelde hem hoe ik heette en waarom ik daar alleen liep, oke ik had niet alles verteld maar hij had gezworen dat hij, wat ik aan hem had verteld niet aan iemand anders te vertellen. Hij zette me op de hoek van de “Jan de Wit straat” af en daarna reed hij een blokje om, om daar vervolgens uit te stappen. Ik liep ook gewoon door net of we elkaar nog nooit eerder hadden gezien. Mijn gedachten dwaalden nu af van waar ik heen zou gaan en wat ik verder nog zou beleven, en het aller belangrijkste of Jake me niet te pakken zou krijgen. En zo slenterde ik verder over de straat.

Wordt Vervolgd...

Dit was het laatste vervolg van het verhaal de est komt een andere keer want dat moe tik nog schrijven.
Ik hoor graag wat jullie er van vonden

Mazzel My
10 mei 2003 - bewerkt op 11 mei 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Inez
Inez, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende