Vervolg 7 ( Lees Ze )
Toen ik mijn tweede rit kreeg.
Het was al een paar uur geleden en ik liep nu al ongeveer 3 uur lang zonder echt een pauze te houden. Kun je voorstellen hoe graag ik bij hem weg wou. Ik had al een hele tijd geen auto meer voorbij zien komen, en andere mensen had ik al helemaal niet gezien. Ik liep nog zo’n 10 minuten verder toen ik een bord tegen kwam er stond op : South East Texas. Ik begon min of meer te lachen, ik was in Texas, ik in Texas. Ik had altijd geloofd dat ik daar nooit zou komen en nu door al deze gebeurtenissen zag ik eindelijk meer van de wereld. Ik zuchtte eens en probeerde die nare dingen achter me te zetten. Toen ineens hoorde ik een auto achter me aan komen. Ik draaide me om en begon te zwaaien, ik hoopte dat de bestuurder mij zag en stopte. De auto naderde en ik was even, bang dat hij door zou rijden. Dat hij niet zou stoppen en me gewoon hier achter zou laten. Dit gevoel werd nog sterker toen ik de auto hoorde versnellen. Toen hij er al half langs was verminderde hij vaart en stopte zelfs. Ik liep voorzichtig naar de andere kant en het raampje werd open gedraaid. Nu keek in de ogen van een man met bruin haar en bruin groene ogen, breed gespierd en een vriendelijke uitstraling.
Nog voor ik hem goed in me op kon nemen sprak hij zijn eerste woorden. Hij vroeg me wat ik wou en ik vroeg hem of ik misschien een lift kon krijgen. Hij stemde toen na een aantal seconden te hebben na gedacht. Hij zei “Stap maar in”Ik herinner me die woorden nog precies zoals hij ze zei want dat waren dezelfde woorden waar mijn avontuur echt begon.
Wordt Vervolgd...
Inez, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende