Ik had met een joint in me eene hand en fles drank in de andere op de bank bij me vriend en nog een vriendin kunnen zitten, ik had een gezellig avond kunnen hebben. Toch koos ik voor de verstandige kant, waarom? ik vraag het mezelf nog steeds af.
Vroeger zou het me echt geen reet boeien dat ik naar me ouders zou moeten wat de leiding er van zou van vinden dat ik zoveel mensen er mee in de problemen zou brengen en dat ik weg getrapt zou worden.
Vroeger was het lang leven de lol .. ik maak dan misschien wel een verstandige keus maar het doet pijn het doet pijn om de goede (is het wel de goede?) keuze te maken *zucht*.
Ik heb het trouwens niet echt goed aangepakt die vriendin is boos op me omdat ik alles weer op het laatste moment heb afgezegd me vriend kan het me nog wel vergeven (omdat hij van me houd) maar zij niet .. ik weet nu al dat ze me met een hakmes staat optewachten de volgende keer als ik haar zie.
Wat ben ik ook stom .. zo als mijn moeder zou zeggen 'je hebt het weer als een typies borderlinertje afgehandeld' ik maak van alles een chaos.
Een andere vriendin heeft me vandaag een armbandje geven ze zei het deedt me aan jou denken .. een wit plastic armbandje met een opschrift er op 'Very Important Princess' (V.I.P)' lief .. echt heel lief.
Ik heb het trouwens bij haar ook verneukt ik zag de pijn in haar ogen .. het spijt me echt enorm.
Waarom heb ik eigelijk vrienden? waarom mogen mensen mij ik verpest het toch ..
Weer schoolweek afgesloten en nu een weekend tegemoet .. wat staat mij allemaal te wachten .. i never know.