Vlak voor je doodgaat
was ik maar oud, dan was ik klaar, dan ging ik dood en hoefde ik niet meer.
Vlak voor je doodgaat is pas het moment wanneer je weet hoe je leven eruitziet.
dan pas weet je wat je leven te betekenen heeft gehad.
tot die tijd is het alleen maar afwachten, kijken wat er komt, bang zijn voor wat er komt, de hele tijd.
je afvragen of je het goed doet, of je iets voorstelt.
Op dit moment weet ik niks zeker, en als je erover nadenkt heb ik ook nooit een reden gehad om ergens zeker van te zijn. je vertrouwd erop dat je de dingen zo goed mogelijk doet maar je weet het niet.
Helemaal niks is zeker tot het moment dat je doodgaat, dus van je hele leven ben je maar 1 seconde zeker, één smerige kloteseconde maar, daar moet je t mee doen.
ik ben bang om dood te gaan, maar kijk er toch wel een beetje naar uit eigenlijk.
wat heb je aan jezelf als je toch niet het idee hebt dat je dr wat toe doet. Als ik er niet geweest zou zijn had niemand me gemist, had ik er maar niet geweest! dan hoefde ik niet bang te zijn om dood te gaan want ik heb ook geen leven.
Gewoon tegen n boom oprijden en op dat moment dat je verongelukt wordt je ook meteen uit iedereens geheugen gewist, zodat ze niet beter weten en je er als t ware nooit geweest bent, goed toch?
ik zou t denk ik nooit durven, zelfmoord plegen, en ik vind t ook niet echt n oplossing, maar je bent wel overal vanaf, van je ellende en je kutgevoel, je moet ff 1 keer jezelf vermannen, tanden op mekaar en doen.... klaar.
het is eng maar da's bungeejumpen ook.... zet je je ook over je angst heen omdat je t wil doen.
ik denk ook dat de reden om t niet te doen is dat er mensen zijn die me kennen, die er verdriet van zullen hebben als ik t doe. En ik hou er niet van om mensen pijn te doen, verdriet te bezorgen.
maar ook daar heb je dood geen last van, eigenlijk moet je kieze tussen je eigne ellende en de ellende voor een ander, dan moet ik eerlijk zeggen dat ik wel zou weten wat ik zou kiezen, ik wil ervanaf, dus lekker egoistisch gaan doen maar dan......
ik zou t echt nooit doen hoor, ik ben niet zo stoer dat ik daar t lef voor heb, maar als ik t had, dan dacht ik er geen seconde langer over na.
Vlak voor je doodgaat is pas het moment wanneer je weet hoe je leven eruitziet.
dan pas weet je wat je leven te betekenen heeft gehad.
tot die tijd is het alleen maar afwachten, kijken wat er komt, bang zijn voor wat er komt, de hele tijd.
je afvragen of je het goed doet, of je iets voorstelt.
Op dit moment weet ik niks zeker, en als je erover nadenkt heb ik ook nooit een reden gehad om ergens zeker van te zijn. je vertrouwd erop dat je de dingen zo goed mogelijk doet maar je weet het niet.
Helemaal niks is zeker tot het moment dat je doodgaat, dus van je hele leven ben je maar 1 seconde zeker, één smerige kloteseconde maar, daar moet je t mee doen.
ik ben bang om dood te gaan, maar kijk er toch wel een beetje naar uit eigenlijk.
wat heb je aan jezelf als je toch niet het idee hebt dat je dr wat toe doet. Als ik er niet geweest zou zijn had niemand me gemist, had ik er maar niet geweest! dan hoefde ik niet bang te zijn om dood te gaan want ik heb ook geen leven.
Gewoon tegen n boom oprijden en op dat moment dat je verongelukt wordt je ook meteen uit iedereens geheugen gewist, zodat ze niet beter weten en je er als t ware nooit geweest bent, goed toch?
ik zou t denk ik nooit durven, zelfmoord plegen, en ik vind t ook niet echt n oplossing, maar je bent wel overal vanaf, van je ellende en je kutgevoel, je moet ff 1 keer jezelf vermannen, tanden op mekaar en doen.... klaar.
het is eng maar da's bungeejumpen ook.... zet je je ook over je angst heen omdat je t wil doen.
ik denk ook dat de reden om t niet te doen is dat er mensen zijn die me kennen, die er verdriet van zullen hebben als ik t doe. En ik hou er niet van om mensen pijn te doen, verdriet te bezorgen.
maar ook daar heb je dood geen last van, eigenlijk moet je kieze tussen je eigne ellende en de ellende voor een ander, dan moet ik eerlijk zeggen dat ik wel zou weten wat ik zou kiezen, ik wil ervanaf, dus lekker egoistisch gaan doen maar dan......
ik zou t echt nooit doen hoor, ik ben niet zo stoer dat ik daar t lef voor heb, maar als ik t had, dan dacht ik er geen seconde langer over na.
21 apr 2007
- meld ongepast verhaal
-
a_mango (opgeheven op 12-9-2014)
zaterdag 21 april 2007 13:56
hmmm...ten eerste: mooi geschreven
al zit er natuurlijk wel een negatieve gedachte van je achter.
Ik vind persoonlijk zelfmoord niet altijd iets egoistisch,
al kan ik me wel voorstellen dat mensen dat denken.
verder weet ik eigenlijk niet zo veel te zeggen..haha.. -
rensie
zondag 22 april 2007 10:29
Jeetje... Ben er even stil van...
Toch hoop ik dat je de kracht hebt om door te gaan met leven. Je hebt misschien wel een lieve broer of zus met kinderen, of jou ouders misschien nog. Zij kunnen het nooit verwerken als je zelfmoord zou plegen. Er blijven dan zo ontzettend veel vragen onbeantwoord voor hun!
Voor jou is het dan voorbij, maar voor hun BEGINT de ellende dan pas!
Sterkte...
-x- Rensie
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 jul 2010 Jezus is terecht hoor,.. ( 3 )
- O 12 jul 2010 Volwassen man met n oranje tuinbroek
- O 07 jul 2010 zo'n dag als toen ( 4 )
- O 04 jul 2010 o ja ( 5 )
- O 04 jul 2010 Sorry ( 5 )
- O 22 mei 2010 peteractie ( 6 )
- O 18 mei 2010 the climb ( 1 )
- O 12 mei 2010 Alles wat voor mij genoeg is... ( 2 )
- O 27 apr 2010 T kan altijd beter
- O 23 apr 2010 geen penthouse pet
- O 17 apr 2010 echt kut om elke keer zonder haar weer weg te gaan ( 2 )
- O 13 apr 2010 MD is daar OOK voor..... ( 13 )
- O 06 apr 2010 de abortus waard ( 13 )
- O 01 apr 2010 010407
- O 30 mrt 2010 Trust is like a mirror