Soms zie ik ze echt vliegen. Oud zeer komt naar boven. In heel veel mensen -het maakt niet eens uit of ze man of vrouw zijn- zie ik eeneens die personen die mij zo'n pijn hebben gedaan. Me hebben vervuild met hun woorden, hun handen en blikken. Ik ben niet te koop, ik ben ook geen pop waar je zomaar even aan kan zitten, ik ben geen muur om zomaar tegenaan te praten met schunnige taal.
Ik ben een mens en je hebt me te respecteren, mijn grenzen te accepteren. Als je zo nodig een gat nodig hebt ga je maar naar degenen bij wie je een beurt kunt kopen !
Nu klinkt dat heel sterk he.. maar dat valt nog wel tegen hoor. Ik twijfel nogal aan mezelf, of het niet aan mij ligt. Maar ik ben ook heel boos, boos omdat hij veel te ver is gegaan met zijn smsjes. Wat begon als een smsje na het eten ('wil je mijn hoofd masseren?'
werd vervolgd door een smsje om twaalf uur snachts ('wil je mijn rug masseren?', na bij mijn deur gecontroleerd te hebben of ik wakker ben) en toen smsjes midden in de nacht (die niet voor herhaling vatbaar zijn..)
Ik wordt af en toe helemaal paranoia, zie mensen die aan de andere kant van het land zitten. Er komen dingen van toen naar boven waarvan ik dacht dat ik ze goed weggestopt had...
Maarr...
Over een tijdje zal het wel weer over gaan, dan zal ik wel weer minder bang zijn. Nu is het even moeilijk, maar toen kwam ik erover heen, dus nu ook wel...
Dingen komen bij mij soms nou eenmaal harder aan dan dat je zou verwachten..
Ik ben nou eenmaal iemand met littkens van vroeger, littekens van gebeurtenissen en gevoelens...Xx