Vliegles..

Vanochtend was ik vroeg op. Voor achten. Best vroeg voor zo op een zondag. Om kwart voor negen stond ik bij Michael voor de deur. Die was gelukkig ook al op. Ondanks de rust op de weg was het toch nog zo'n 45 minuten rijden naar vliegveld Teuge.

Toen we ons melde bij de balie bleken we al gelijk de goede persoon aangesproken te hebben; ene Martin. Hij ging ons 'intake' gesprekje doen. Even kennismaken en vertellen wat het behalen van het vliegbrevet allemaal inhield.
Vervolgens hebben we een kijkje genomen bij de vloot van de vliegschool. Ze hebben best aardig wat vliegtuigen staan. Al viel het me wel op dat er dus eigenlijk maar weinig gebruik van werd gemaakt (op dat moment dan he), aangezien de hele hangar vol stond.

Aangezien Michael en ik samen wilde lessen, zodat we ook met de ander mee konden kijken besloten we om in een Cessna 172 onze proefvlucht te houden. Dat is een vierpersoons vliegtuigje, de meeste andere zijn tweepersoons. Overigens hebben we ook even in een Cessna 152 gezeten, maar dat vonden we toch wel best een krap dingetje.

Na een korte uitleg van de basistheorie over de reden waarom een vliegtuig in de lucht blijft hangen (verhaaltje over lift, weight, trust, result en drag) gingen we naar het vliegtuig. Daar heeft de instructeur ons uitgebreidt langs het vliegtuig geleid voor de check of alles nog op z'n plek zat. Grappig hoe ze met een soort gele nagellak de moertjes en boutjes aanstippen zodat je het direct kunt zien als er eentje losgeraakt is. Best slim.

Na de checks kroop Michael als eerste achter het stuur. De instructeur liet ons al direct best veel doen. We gingen dan ook zwabberend taxiend richting de baan. Na nog wat preflight checks konden we vertrekken.
Vroeger heb ik ook al eens met m'n vader meegevlogen. Ik herinnerde me nog van toen dat ik vond dat we zo hard gingen bij het opstijgen. Dat viel me nu mee. Zeker meer gewend.

Na een half uurtje vliegen stonden we weer op vliegveld Teuge. Er werd gewisseld en ik mocht achter het stuur! Ook ik mocht het vliegtuig naar het begin van de baan taxien. Dat viel even tegen! Best moeilijk zeg.
In tegenstelling tot wat je gewend bent heeft het stuur dat je in je hand hebt dus geen enkele invloed op het rijden. Die kun je dus vergeefs helemaal omgooien, wat ik uit reflex dan ook gewoon deed.. Het taxien doe je met twee pendalen. Door het linkerpendaal in te trappen stuur je naar links en met het rechterpendaal naar rechts. Als je het linker intrapt komt het rechter naar je toe en visa versa. Daarnaast dienen dezelfde pendalen ook als rem. Dan moet je ze kantelen. Ook door te remmen kun je je koers op de grond wijzigen. In de lucht heeft remmen uiteraard geen zin.

Na, met een beetje hulp, aan het begin van de baan terecht te zijn gekomen (en nadat er twee vliegtuigen geland waren en er eentje voor me opgestegen was) mocht ik het gas vol indrukken. Al best snel liet de instructeur weten dat ik het stuur naar me toe kon trekken en een paar seconden laten waren we 'airborne'..
Op ongeveer 1500 voet mocht ie weer recht. Vervolgens ben ik dus een half uur bezig geweest met oefenen. Uiteraard nog met basisdingen zoals rechtuit vliegen, het vliegtuig trimmen (zorgen dat ie ook gewoon rechtuit gaat als je het stuur loslaat), bochtjes draaien (paar van dertig graden en eentje van 60 graden) en langszaam vliegen (flaps uit, gas terug).

Na een tijdje trok de instructeur het gas terug en zei dat de motor uitviel en we een noodlanding moesten maken. Ik mocht een grasveldje uitzoeken waar we 'm neer gingen zetten. Het veldje dat ik uitkoos scheen te ver weg te zijn; of juist te dichtbij.. Het was in elk geval wel een mooi langwerpig veldje vond ik. De noodlanding zelf hoefde ik gelukkig niet uit te voeren. De gashendel werd gewoon weer ingeduwd..

Na ongeveer een half uurtje nam de instructeur het roer weer (volledig) over en zetten het vliegtuig weer netjes aan de grond op Teuge. Daar had Michael een verrassing voor ons; hij had het kots-zakje gebruikt. De 60 graden bocht gevolgd door het langzame vliegen had z'n maag niet veel goed gedaan dus. Mike en ik zijn er nu nog niet over uit of de instructeur dat niet express gedaan zou hebben. Beetje leerling pesten ofzo..

Wel jammer in elk geval, want hierdoor werd de vlucht voor Michael een stuk minder leuk. Het is dan ook nog lang niet zeker of we wel doorgaan met vlieglessen. Als Michael er geen zin in heeft zie ik mezelf het niet zo snel in m'n eentje gaan doen. Overigens zou het wel geld schelen. De opleiding kost ongeveer 13 a 15 duizend euro namelijk.

Ik vond het in elk geval best leuk. Ben er dan ook voor dat we nog een aantal keer gaan lessen om te kijken of het echt wel of echt niet bevalt.

Elja

Fotootje van mezelf: http://www.mydiary.nl/images/other/pilot-elja.jpg
Website van de vliegschool: http://www.vliegschool.nl/