Vlinder
Waar ben je nu
waar is dat verre land
ontastbaar, transparant
als glas
zo zuiver, zo kwetsbaar
zoals jij zelf was
vertwijfeld droom ik jou bij mij
elk uur, elke seconde van de dag
alle nachten waarin ik radeloos wakker lag
geloof me, ik wil je niet verstikken in mijn verdriet
vlieg, wees vrij als een kleine vlinder
gedragen door de wind
en zoek jouw plekje
in die andere wereld, mijn kind
want nu ik jou niet meer kan omarmen
nu je mijn hand niet meer vasthoudt op straat
nu je geen lach meer met mij kunt delen
en je mij wanhopig achterlaat...
nu zoek ik jou
in zachte zonnestralen
een droeve, warme tederheid
ieder kind kijkt met jouw ogen
mijn liefde ademt eeuwigheid
verlies, gemis
verzonken raken
mijn ziel verkild, verdwaasd in mij
eens zal ik weer naast jou ontwaken
tot dan rust jouw glimlach
onzichtbaar in mij...
Isa, vrouw, 53 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende