voetbalwedstrijd/vergadering

Gisteren hadden we een wedstrijd.. ik was al zo moe toen ik begon.. Maar de wedstrijd was toch best nog belangrijk.. iedere punt die we pakken, laat ons nog snel een beetje stijgen in de competitie, nu die al bijna afgelopen is.
De eerste helft heb ik ongeveer een half uurtje gespeeld.. toen ging het echt niet meer.. ik was zo moe... de tweede helft toch ook nog maar even.. maar vlak voordat ik weer aan wilde geven om te wisselen, een kop-duel.. alleen verloor ik.. haar hoofd klapte tegen mijn kin aan.. en ik ging gestrekt achterover... pats.. nog een knal op m'n achterhoofd toen ik op het uitgedroogde veld neerkwam... pffff ik moet écht ns leren fatsoenlijk te vallen.. Mensen om me heen zagen wat er gebeurde, dus ik hoorde dat er geroepen werd naar de scheids om het spel stil te leggen.. Het was zooo vaag.. ik lag op de grond.. het dreunde door in m'n hoofd.. ik had m'n ogen dicht.. en wilde ze eigenlijk niet open doen.. ik was zo moe.. m'n hoofd deed pijn, en verder voelde het goed daar te liggen met m'n ogen dicht, heel even time out.. toen ik ze open deed, schrok ik best wel.. om me heen allemaal mensen.. zo druk! gauw m'n ogen weer dicht gedaan. Een koude spons werd op m'n gezicht geduwd, en dat hielp wel. Dus toch maar weer m'n ogen open gedaan, en de plek van de botsing even gekoeld.. en toen toch maar overeind.. rustig.. het voelde heel raar.. ik zag alles.. maar net alsof ik zo weg kon zakken.. voelde me heel ver weg. Het was zo ontzettend vreemd dat ik het niet los kan laten. Gewoon omdat het daar op de grond, met m'n ogen dicht, helemaal niet rot voelde.. eerder prettig. Naderhand niet meer m'n kin voelde blauw, en m'n kaak en oor deden ook pijn... Na een tijdje in de schaduw (het was hartstikke warm) maar weer rustig naar de dug out gelopen.. samen met Raymond, die er die dag gelukkig bij was. Misschien dat het daardoor wel niet slecht aanvoelde.. hoewel.. ik was wel heel angstig geworden, toen ik m'n ogen open deed, ik moest toen mezelf echt dwingen om rustig te blijven en niet te gaan hyperen.. Maar naderhand was Raymond er.. dus het was allemaal goed...

nou ja.. het was voor mezelf een erg vage ervaring... ik heb gisteren alleen weer wel gemerkt, dat ik nog lang niet de oude ben, als ik die ooit nog word.. Ik was zo ontzettend kapot...

Maarja, vanavond een vergadering van het J-team leuk! Hopelijk lukt een beetje met de energie.. ik hou me vandaag dan ook ontzettend rustig, tegen 3en nog ff plat. En dan vanavond deze site showen . Ik ben ook hartstikke benieuwd naar die persoon van Netwerk, die komt kijken! echt spannend! Misschien dat we een item worden voor op tv.. Zou wel hartstikke leuk zijn, én goede reclame voor de nieuwe site voor jongeren met kanker! Zo spannend!!! En gezellig want ik denk dat we bijna compleet zijn...

nou ik ga maar weer ns stoppen

lekker nog ff van de zon genieten