ave,
een waarschuwing vooraf is wel gepast bij deze digitale bladzijde van mijn dagboek...
deze verhaal is ongelooflijk maar toch waargebeurd...
het is een verhaal doordrenkt van zwarte magie...
ik kijk voor me uit terwijl ik weer een slokje neem van mijn thee,
ondertussen blader ik wat door een boek...
voor me ligt een klein poppetje gemaakt van klei met stukjes stof,
hij is versiert met glazen kralen,
hij ruikt naar exotische kruiden...
ik heb heb tijdens het zoeken naar mijn zakhorloge vandaag per ongeluk weer gevonden,
of gebeurt alles met een rede?
hoe dan ook ik ga het verhaal er achter met mijn dagboek delen...
ongelooflijk dat zo'n klein object, zo'n grote verwoestende kracht had...
het is namenlijk een Indonesische Voodoo pop,
ik had hem ooit gekregen van een vriendin van mijn moeder,
die komt zelf oorspronkelijk uit Indonesië,
een leuk positieve vrouw die soms wel wat zweverig is...
maar ja dat kan ik ook zijn...
al vanaf dat ik een kind was luisterde ik naar haar verhalen,
over geesten en andere mythische en wonderlijke gebeurtenissen.
uiteraard onder genot van haar heerlijke Indonesische versnaperingen...
ik weet nog goed de avond dat ze me de pop gaf,
het was net voordat ik Apeldoorn ruilde voor Amsterdam...
ze kwam speciaal naar mij toe en zei;
''luister jongen,jij bent een verzamelaar van rare dingen en verhalen,
ik heb sterk het idee dat dit bij jouw hoort...''
ze pakte uit een doosje deze voodoo pop...
ik legde haar gelijk uit dat ik niets met zwarte magie te maken wou hebben,
maar als nog drukte ze het macabere mannetje in mijn handen..
en ze begon me het verhaal te vertellen er achter;
ergens in de jaren 30 tijdens het koloniaal bewind leerde haar moeder
een Nederlandse man kennen die er als soldaat gestationeerd was...
al snel raakten ze verliefd, en at haar moeder voor tweeën...
toen ze haar familie over haar liefde vertelde,
en bekend maakte dat ze met deze Nederlander wou trouwen besefte ze zich hoe dom het was,
haar familie zou dat nooit goed keuren,
hij was een Nederlander, een onderdrukker,een tiran in hun ogen...
dus besloten ze samen te vluchten uit Indonesië,
en een gelukkig leven op te bouwen in nederland...
het geluk was echter van korte duur,
na de moeilijkheden van de echtverbintenis en de reacties uit de directe omgeving,
werd de geliefde van haar moeder (haar vader)ziek...
de doktoren konden niets vinden of doen voor deze arme man...
uit radeloosheid vroeg haar moeder een voodoo dokter om hulp,
al geloofde haar vader er niet in,haar moeder wel,
onder de motto van en wat niet baad, dat niet schaad,
werd er een voodoo dokter bijgehaald...
door middel van mysterieuze bezweringen en contact met de ''geestenwereld'' kwam de voodoo dokter er achter dat er iemand slechte voodoo op haar vader gebruikte,
ze moesten zo snel mogelijk naar Indonesië reizen om de andere voodoo dokter te vinden en zijn werk ongedaan te maken...
de twee geliefden reisden dus met hun ingehuurde voodoo dokter naar Indonesië,
en hebben daar ruim 3jaar gezocht,
wel met tussenpozen natuurlijk,zo als bij de geboorte van haar ...
maar de gezondheid van haar vader nam steeds meer en meer af...
twee weken voordat ze de slechte voodoo dokter werd gevonden overleed haar vader,
ze was toen 2...
toen ze de ''slechte voodoo dokter'' vonden legde de man uit dat hij het in opdracht van haar familie heeft gewerkt, niets persoonlijks...
hij bracht hen naar zijn hut ,vol met altaars waar poppen op lagen,
hij haalde de pop die haar vader symboliseerde en wat spullen van haar vader uit een kruik waar slangen op stonden...
de voodoo dokter die haar moeder heeft ingehuurd heeft de ziel van haar vader bevrijd met een ritueel,
hij verwijderde van alles en wreef het gezicht van de pop kapot met zijn vingers,
terwijl hij in een soort van trans zong en schreeuwde in een onverstaanbare taal...
haar moeder nam het macabere object mee terug naar nederland,
want daar kon ze als het nodig was haar familie mee chanteren...
god dank was het nooit nodig,ze heeft hun nooit meer gezien...ze vertrouwde me deze pop toe zodat hij gespaard werd,
ze heeft zelf namenlijk geen kinderen...
en vooral dat de verhaal van haar moeder voort blijft leven...
en nu is de pop veilig voor den komende jaren in mijn kamer voor oudheden en curiositeiten...
en het verhaal is weer eens vertelt...
of je het nu gelooft of niet...
faithfully yours
The TeaRat...