voor diegene die kunnen volgen...

De eerste poging om hier terug een levend dagboek van te maken ziet er al vrij somber uit...
Laten we maar zeggen dat ik een soort van writersblock heb, niet omdat ik nix heb om over te schrijven, maar juist te veel... Niet wetende waar en hoe te beginnen... Niet wetende of ik mijn leegte in de dagboek even moet schetsen om mijn volgende verhalen verstaanbaar te maken of dat dit nu juist overbodig zou zijn...

Dit is dus iets wat ik veel te veel doe... Nadenken over de domste en kleinste dingen... En weet je wat dat met je doet? het maakt je gek, het kan je echt letterlijk gek maken... Veel te veel denken is veel fantaseren, en ik ben wel een typisch meisje dus de typische vreselijke catastrofale mogelijkheden spelen zich ook wel regelmatig af in dit kleine hoofd van mij...

Maar wat moet je anders doen als je hier zit in deze lange vakantie... ( neem het nt verkeerd op... Ik HOU van vakantie) iedereen, maar echt iedereen moet leren voor herexamens... iedereen buiten ik... En natuurlijk mijn vriendje dat nt meer studeert, maar hij moet dan weer gaan werken, en veel werken! Laten we bijna iedere dag een paar overuren draaien.... Oké, hij kan dit zelf absoluut niet kiezen, maar fijn is anders, en de tijd dat hij dan heeft is helemaal opgevult met het gaan fluiten van zijn matchen... Waar ik heb totaal in steun natuurlijk, na zijn gekweds seizoen van vorige jaar toch nog kunnen opgaan en nu is het seizoen van de waarheid, nog een omhoog gaan als scheidsrechter... die kans zit er goed in, ondanks zijn jonge leeftijd... Maar vele zien die kans in hem, die hij dan natuurlijk ook moet proberen te nemen en dat gaat niet als je te veel verlof aanvraag, zodat je niet moet gaan fluiten....

Begrijp me niet verkeerd, mijn liefste heeft zeeën van tijd voor mij, maar doordat ik gewoon een hele dag mijn dag probeer door te komen lijkt het eeuwen te duren. Ik ben gewoon die omgekeerde wereld niet gewoon. Tijdens het schooljaar ben ik de drukke persoon, school, sport, vriendinnen, ... en dat combineren met mijn lieve schat... Nu is het dus omgekeerd, hij heeft het druk en ik niet...

Al heb ik het ondertussen al meer als een maand uitgehouden ( met een zalige vakantie ertussen in Kos) & moet ik er nu in slagen om het nog tot de 15de september vol te houden, want dan begint het volgende schooljaar al terug... Oke zo erg is het nu ook weer niet, want dinsdag het ik terug mijn eerste training gehad... en binnnen een 2 weken begin ik zelf terug training te geven... Joepie, de oude routine

Om even kort op die eerste training te komen.. Jezus, nieuwe coach, wat dat was o zo nodig! En het was te merken dat ze het meende, ( jaja een vrouwelijke coach, nog nooit gehad) ik was er ram aan na de eerste 20 min. Wat had ik spijt dat ik niet was gaan lopen, dat ik gewoon nix meer had gedaan sinds de laatste training van onze vorige tamme coach... Maar heel trots, ik heb de volledige training volgehouden, met 2 enorme grote blaren van mijn nieuwe baskets als cadeau

Voor de mensen die iets hebben begrepen van het bovenstaande proficiat
Ben niet echt de persoon die graag netjes geordend en zeer gemakkelijk schrijft, dat moeten we al genoeg doen op school.....

Welcome back in my life....