Voor et eerst

16-09-2003

Ey, dit is de eerste keer dat ik een dagboek gebruik om problemen van me af proberen te krijgen, normaal doe ik dit door me volledig te concentreren op iets, meestal een spel of zo...maar dat heeft nie echt veel nut meer, blijft me klote voelen, dus probeer ik dit mar es, proberen ken geen kwaad toch? kep gehoort dat schrijven we; oplucht, dus vandaar.
Omdat dit de eerste keer is datik schrijf over mezelf in een dagboek waar ik reacties op ken kjrijge (nie dat ik ze verwacht of zo maar toch) stel ik mezelf maar ff voor. Julie mogen me Draggo noemen, liever nie bij me echte naam. Misschien verandert dat nog in de loop der tijd.
Ik woon bij me ouders (pa en ma, ook nog een broer), ben ook pas 16...
Ik had een vriendin tot vandaag, kom dr later wel weer op terug.
voor de rest, ehhh, kep een hagedis, die heet Zorro, het is een baardagaam, kep em nog niet zo lang (zal moeten nakijken hoe lang precies) iets van 5 maanden of zo, hij word 25 oktober 1 jaar, dus is nog een kleintje, hijs wel leuk .
Maar dit vind ik wel genoeg zo ff over mezelf, ga mar es beginnen wat dr laatste tijd gebeurd is...

Ik begin ff 3 weken terug, me vriendin en ik waren heel blij en gelukkig en zo met mekaar (das teminste wat ik ervan weet) tot ongeveer 2,5 week geleden, ze had ineens geen tijd meer voor me, moest steeds naar verjaardagen, veel huiswerk, naar de voetbal van d zussie, en als ze niets te doen had was ze ziek... op school (waar ik haar in de pauzes zie) was ze de ene keer veel drukker dan normaal, dan weer afwezig, ik merkte gewoon dat et niet goed ging, vond ik nogal balen want ik wilde net een ketting of iets voor dr gaan kopen, maar als et nie goed lijkt te gaan ga ik geen ketting kopen voor zo 40 euro, wat ze makkelijk kosten als je mooie ketting wil geven...als ze et toch binnen aantal dagen gaat uitmaken is et zonde van me geld, waar of nie? Intussen tijd dat ze steeds geen tijd voor me had, en ik niet de kans had om ff alleen met haar te praten wat dr aan de hand was begon ik nogal saggo te worden omdat ik nie wist wat er was, en ik kreeg ook nog van anderen te horen dat ze vreemd ging, was nie ect een suc6, maar ze zei dat ze haar verwarden met een ander waarvan de naam op die van haar leek. Ik weet nu nog steeds niet echt hoe dat zit, ga ik nog wel probere achter te komen.
Vandaag was ik et zat dat ze weer geen tijd had, ze zei weer dat ze huiswerk moest maken....maar je bent lijkt me niet de hele dag bezig met je huiswerk, dus je huiswerk kan ook 's avonds gedaan worden (bij mij in ieder geval wel, als ik et maak dan). dus ik ging na school gewoon bij dr langs, zonder eerst te zeggen dat ik langskwam, enigste keer wanneer ik dit ook een keer deed was toen ik stuk later uit was dan haar en d8 even gezellig langs te gaan, toen vroeg ze "wat doe je hier?" toen hadik echt zo iets van "wtf?" (zei ik dan wel nie maar toch, ze zei dr wel achteraan van "nejoh, maar wat is er?" (of iets in die richting, weetik ff nie meer, is ook al tijdje geleden, doet er voor de rest ook niet meer zo toe) maar ik stond daar dus voor de deur, bel aan, is dr niemand thuis...ik bel haar mobiel en vraag waar ze zit, zecht ze dat ze bij een vriendin zit (wat wel klopte want ik hoorde die vriendin op de achtergrond en ze vertelde me gisteren dat ze haar ging helpen met huiswerk) dus ik vroeg "wat was er nou net op school?" (ze was namelijk in de eerste pauze zomaar weg gelopen en was al de hele tijd afwezig, keek me ook nie eens aan) toen was ze een hele tijd stil en vertelde me dus dat ze et eigelijk uit wilde maken, maar ze et niet durfde waar de andere bij waren en ze niet wist hoe ik zou gaan reageren...dus ik zeg zo "heb je daar nu 2,5 week over moeten doen?" (klinkt misschien lullig maar ik voelde me echt super klote)....we hebben hele tijd aan de telefoon gehangen zonder iets te zegge, leek wel eeuwigheit :S... Ik denk wel dat et beter zal gaan nu dat ze et eindelijk gezecht heeft, want ik wert eigelijk best wel gek dat ze steeds zo gaar deed en geen tijd had voor me, nu weetik teminste datik niets meer hoef te verwachtten.... en zei hoeft niet meer ermee te zitten dat ze et wilt vertellen tegen me maar et nie durft....zal wel lastig zijn denk ik in et begin, zal wel proberen schijn op te houden dat ik weer vrolijk ben, maar dat hielp laatste dagen ook niet echt, heleboel vroegen aan me toen ze me zagen of et uit was met m'n vriendin, ik zei maar dat et niet zo was, maar et voelde wel zo... Mar ik ga et maar proberen, waarschijnlijk zie ik haar morgen niet op school, heeft ze kookles ergens anders, dus is ze nie op school (niet het zelfde gebou dan) dus word waarschijnlijk pas donderdag dat ik dr weer zie....zit er ergens wel tegenop, weet niet hoe ze reageert....ik weet niet eens of ze wel weer aan dezelfde tafel komt staan waar we normaal met een vaste groep altijd staan....waar et normaal heel gezellig was, tot ze vreemd druk en afwezig ging doen, groep splitste op omdat ze haar te druk vonden, ik bleef bij haar staan samen met een vriendin van haar een een vriend van me....was niet zo gezellig als normaal, ik wilde weten wat er met haar aan de hand was, Mirjam (vriendin van haar) hielt zich van de dommen, en Remco (vriend van me) die zat zich dood te ergeren aan haar, en Samantha (me vriendin dus) die zat maar vreemd druk te doen, schoot niet echt op....maar ik ga weer een stuk terug de tijd in...gaat nie helemaal meer op volgorde :S....

ik stop er wel weer voor vandaag mee, kijke hoe et morgen gaat... ik hoop beter...

van Draggo (verdrietig, maar te dood om het eruit te kunnen huilen)