voor het eerst van je moeder houden

ik denk welleens na over mijn leven.
ik klaag veel, denk te negatief heb ik al wel door.
want ik heb het niet alleen maar kut gehad.
omdat ik juist deze jaren erachter ben gekomen wie mijn ouders werkelijk zijn was het voor mij extra moeilijk om het te accepteren.

mijn hele leven heb ik gedacht dat mijn vader voor mij vocht en dat hij mij en mijn broertjes een goede toekomst wou bieden, in welk opzich dan ook.
mijn moeder zag ik als een heks. ze wou mij van mijn vader weg halen, ze wou me van mijn school weg houden.
dit heb ik ook tot mijn 14e zowiezo ook niet anders gehoord.
mijn moeder is slecht.
en vanaf mijn 7e jaar werd mij dat verteld en dus begon ik er heilig in te geloven, no matter wat zij ook deed voor mij en zoe.

* 1 ding moet erbij gezegd worden: ze had mij al eens weg gehaal van school omdat we toen opeens naar noorwegen gingen verhuizen* (oh ja mijn ouders zijn gescheiden van toen ik nog ander half was.)

en toen, 3 jaar geleden, alles verranderde.

tussen mij en mijn vader ging het niet goed meer, op gegeven moment ben ik bij jeugdzorg terecht gekomen via school en deed ik begeleidkamer wonen (zelfstandige afdeling)
ik hoorde weinig van hem (en hij van mij) en ik begon steeds meer te horen van mijn moeder.
ze belde me elke dag om te vragen hoe het ging, ze vroeg steeds wanneer ik weer eens lans kwam enzo.

heel langzaam werd mijn haat voor mijn moeder minder.
maar het was een heel gevecht in mijzelf om het beeld van haar te veranderen.
(ook mijn moeders kinderen in noorwegen hadden een hekel aan haar)

ik nam nooit de telefoon op als ze belde, ik was altijd kortaf, ik deed alfos ik diep in een film was verzonken dan.

en toen ging mijn moeder samen wonen met A.
(A. is een hele lieve vent die heel goed is voor mijn moeder)

mijn moeder woonde dichterbij en mijn vriend spoorde mij aan vaker bij haar op bezoek te gaan.
zo gezegd zo gedaan.

ik kreeg het werkelijk naar mijn zin bij haar en al gauw begon ik meer te ontdooien.
maar hier schrok ik erg van. ik wilde niet van mijn moeder houden, tenslotte had zo zoveel slechts gedaan!
maar ze was zo anders geworden, zo zorgzaam, zo liefdevol.
ik wist het allemaal niet meer, het was toen best moeilijk voor mij.
ik kreeg heel veel dingen van haar en ik voelde me bij elk kadeau schuldig.
ze gaf een heel groot feest toen ik jarig was, en dat was voor het eerst sinds JAREN dat mijn moeder en ik samen lachend arm in arm op de foto stonden.
het voelde ZOOO vreemd, zo vreemd maar toch had ik er vrede mee.

sinds een half jaar woont ze nu in NORG en dat is een stuk verder weg.
ze heeft ook nog een feest georganiseerd voor mijn vriend zijn verjaardag en ze had mijn broertje vaak in het weekend.
ze bakte taarten voor ons en nog heel veel meer.
elke keer dat ik daar kwam gaf ze mij eten mee en kleren en alles waar ik verder om vroeg.

mijn beeld van mijn moeder veranderde helemaal toen ze mij het hele verhaal vertelde over noorwegen en haar kinderen. hoe ze werd bedrogen door haar ex in noorwegen en hoe haar ex tegen haar kinderen had gelogen.
ze vertelde me dat mijn vader en haar andere ex in noorwegen samenwerkte om mij en zoe bij haar weg te halen.
ik herinner mij de vele mensen van de kinderbescherming nog wel...
het verhaal dat mijn vader vertelde was niet in verhouding met haar verhaal.
maar ik wist dat mijn moeder gelijk had want later bekende haar ex in noorwegen het verhaal....

maar nog steeds deed ik niet wat zij van mij vroeg; de telefoon opnemen als zij belde.
en op gegeven moment op de verjaardag van haar vriend *ze had toen ook al een paar borrels op hoor*
begon ze te huilen. ze vond het vreselijk dat ik nooit de telefoon opnam en haar nooit terug belde.
van haar 4 kinderen was ik de enigste met wie ze gewoon kon praten en na die lelijke jaren wou ze meer van me horen.

dat had mijn ogen wel geopend.
ik voelde me kut omdat mijn moeder pijn had. het was mijn schuld.
het beeld dat ik eerder van haar had is verdwenen en een nieuwe heeft plaatsgenomen.

ze is een sterke vrouw met een grote geschiedenis
( ze heeft vioor mij en zoe vriendjes gehad die haar sloegen, die gebruikten, en dat alleen zodat ze in nederland kon blijven om voor mij en zoe te vechten.)
ze is lief en doet alles voor je.

het enigste nadeel is dat ze snel gekwetst is (net als ik) en dat ze snel iets verkeerd begrijpt (net als ik)

nee zo zie je maar weer hoe mensen je denkwijze kunnen verneuken door steeds maar weer dezelfde slechte dingen te vertellen over een ander...en dat tegen een kind.

ik hou van mijn vader, dat zal nooit veranderen
maar ik houd nu ook van mijn moeder.

punt uit.




liefs,

silmiejj
06 okt 2007 - bewerkt op 07 okt 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Silmarwen
Silmarwen, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende