Voor mezelf: hoe het met Tess gaat.

So hé! Tess ging net over haar nek, en toen ik het opruimde ging ik zowat over mijn nek van de zure geur die mijn neus binnendrong. Vraag me af waarom ze moest kotsen, zag niet echt iets heel vreemds liggen. Wist overigens niet dat er zoveel in haar maag paste.

Ik ben nog steeds niet met haar naar de dierenarts geweest. Vandaag komt het er ook niet van, maar morgen ga ik echt echt echt. Ik blijf me maar afvragen waarom ik het uitstel, daar is echt geen reden voor namelijk. Ik moet ook niet zoveel bij de dierenarts, ik wil alleen even dat hij (of zij) naar Tess kijkt, met name naar haar pootjes voor, mij vertelt of ze iets nodig heeft omdat ze (nu minder maar alsnog) stront vreet (ook die van haarzelf) en de chip op mijn naam zet. Dat is alles. Poepen doet ze goed nu ze beter is ingesteld op het nieuwe voer. Kleur is ook minder onnatuurlijk. Die shitbrok die ze eerst kreeg zit nu nog maar voor 25% oid door haar maaltijden heen, en ze is dus bijna volledig ingesteld op de Friskies. Heb nog even overwogen me te verdiepen in BARF (nee, niet zoals in de eerste alinea, maar 'bones and raw food', maar Noor deed het onwijs goed op de Friskies dus ik besloot voor iets dat ik kende en waar ik goede ervaringen mee heb te kiezen. Ik kan later altijd nog eens op iets anders overstappen.

Verder gaat het aardig. Ze hapt nog steeds veel te veel naar mijn handen en mouwen als ze wil spelen. Ik blijf corrigeren door een deel van haar snuit te pakken en even vast te houden (dat is immers niet leuk) en daarna een speeltje te pakken om haar daarin te laten happen, maar ik vraag me af of ik het niet gewoon verkeerd aanpak. Misschien moet ik onmiddellijk stoppen met spelen en de hond volledig negeren zodra ze hapt. Ik ga hier nog eens over nadenken. Noor hapte eigenlijk nooit, althans, die hadden we als pup geleerd in de lucht te happen als wij happen nadeden met onze handen. Was een grappig gezicht.

Aan de lijn lopen gaat wel veel beter. Nog niet perfect, nee, beslist nog niet perfect. Als ik een brokje in mijn handen heb en als een malloot tegen haar aanbabbel dan kan ik haar aandacht wel aardig vasthouden, maar zodra er een eend, een fietser of een andere hond in het spel is hangt ze er weer in. Toch is dit al een hele verbetering, twee weken geleden hing ze constant in de lijn, of ze nou een eend zag, er een auto aankwam of ze een muizenscheet rook. Consequent met zachte hand aanpakken begint dus wel zo zijn vruchten af te werpen.

Waar ik niet consequent genoeg mee ben geweest is het kleed in de woonkamer. Daar mag ze eigenlijk niet op, maar daar heb ik me niet streng genoeg aan gehouden met als resultaat dat ze nu schijt heeft aan die regel. Vervelend, maar aan de andere kant is het misschien toch maar beter om het kleed helemaal weg te halen. Er zit niet veel franje meer aan, maar ik moet er niet aan denken dat ze erin gaat happen. Bovendien (ik denk dat dit onbewust is waarom ik niet consequent genoeg ben geweest met de niet-op-het-kleedregel) ben ik van mening dat de hond altijd bij mijn voeten moet kunnen komen liggen in de vertrekken waar ze in mag komen, en van mij mag ze in de woonkamer (waar het kleed ligt; een antieke Heriz (van mijn ouders)). In de keuken mag ze niet komen, en daar ben ik wel consequent genoeg geweest want daar komt ze niet.

Gisteren pakte ik de clicker van de oude eigenaren, omdat we toch clickertraining gaan volgen dacht ik dat we wel weer even konden oefenen. Ze reageert er eigenlijk zo goed op dat ik denk dat ik het thuis ook alvast daarmee ga proberen. Ik ben toch helemaal van het positief belonen enzo. Dat moet ook echt wel met een herder. Ik kan soms zo moedeloos worden van Tom's ideeën dat de hond een pak rammel nodig heeft als ze niet gelijk komt wanneer hij roept. Als ze dan wel komt als ik haar roep en ik haar wil belonen (want ze kwam immers) wordt hij boos op de hond (omdat ze niet bij hem kwam), en Tess snapt daar natuurlijk helemaal niets van. Dat vind ik gewoon niet de juiste manier om haar op appel te zetten. (Overigens, dit incident gebeurde toen ze tussen Tom's benen door in het donker over de straat heen schoot (toen ik aan het douchen was) en het weiland van de buren indook om eens lekker te gaan schooieren. Tom's reactie was dus vooral schrik en vanuit zijn oogpunt daarom wel begrijpelijk, maar alsnog ben ik het er niet mee eens.)

Het naar de lijn happen is ze drie dagen geleden ineens weer meer begonnen. Irritant, want in de eerste instantie deed ze het niet meer toen ik een paar keer op de lijn ging staan, maar dat trucje werkt ineens niet meer. Loslaten en doorlopen durf ik nog niet daar waar het druk is, dus nu probeer ik maar het commando 'los' te belonen, maar eigenlijk is dat niet wat ik wil. Wat ik wil is dat ze er in de eerste instantie niet in bijt. We moeten toch wat harder aan 'nee' gaan werken.

Springen blijft ook een probleem, vooral tijden het spelen als ze enthousiast wordt. Gelukkig minder tegen bezoek. Ik moet eens goed gaan nadenken over een goede manier om dat af te leren. Ik duw haar nu elke keer op de grond en geef het commando 'af' (wat bij mij betekent dat ze met vier benen op de grond moet, voor liggen gebruik ik gewoon 'liggen', maar ik heb het idee dat ze dat eigenlijk wel een leuk spelletje vindt wat natuurlijk NIET de bedoeling is.

Ondanks al die slechte gewoonten die ik hier beschrijf gaat het dus eigenlijk wel goed. Komen als ik roep gaat steeds beter, gisteren brak ze er zelfs een rentocht achter een fietser aan voor af. Toegegeven, ik moest het wel drie keer herhalen voor ik haar aandacht kreeg, maar toch, ik denk dat ik er goed aan doe me te focussen op alles wat goed gaat en te werken aan de rest.

O ja. En ze kwijlt als aan malloot, dat is echt niet normaal meer. Als ze rent of speelt staat er schuim op haar mond, en als ze ligt te slapen in haar mand dan komt er een enorme kwijldraad uit haar mond die als ze maar lang genoeg blijft liggen vanzelf verandert in een plasje. Yuck! Tom gruwelt ervan, ik doe alsof ik het absoluut niet smerig vind, maar ja, het is natuurlijk wel gewoon smerig. Misschien moet ik dat toch ook nog even aan de dierenarts vragen.