Voor papa en mama
De Weg
Ik kan nauwelijks wat zien,
door de waas voor m'n ogen.
leek alles gelogen
al het mooie lijkt dood
ik heb zelfs de kracht niet om op te geven
al wil ik het niet
het leven gaat door.
We leefden ons leven,
om samen te sterven.
De bergen beklommen en de dalen gedicht
in het diepst van de nacht
zelfs de zon laten schijnen
niets wat niet kon
en niets was teveel
we wilden geloven, in het eeuwige leven
ons samen verscholen, een wanhopig getroost
we hebben de waarheid
zo diep als kon begraven
k'was één met een engel
zo lang het mocht
Waar jij verscheen
scheen de zon met je mee
geen tijd voor verdriet
maar elke dag omarmt
en altijd vrolijk
hoe jij dat voor elkaar kreeg
met oneindig veel moed
het leven is niet fair
de dans, gedanst op een zilveren tapijt
met jou dicht bij mij
de verloren tijd beweent
doelloos verzonken en dronken
en niets dat niet mocht
wij twee door de tijd
de tijd heen
mid zomer nacht droom
waar jij verscheen
scheen de zon met je mee
geen tijd voor verdriet
maar elke dag omarmd
en altijd vrolijk
hoe jij dat voor elkaar kreeg
met oneindig veel moed
het leven is niet fair
Jouw stralende lach
en je mooie gedichten
jou tedere woorden
je onverwoestbaar krachtige wil
je hebt je noodlot
steeds het hoofd geboden
tot het eind geloofde je
jouw idee van geluk
jouw idee van geluk
ik ga niet weg
k'heb nog wat tijd gekregen
k zal altijd maar door gaan
tot aan het eind
ik heb je voor altijd, m'n hart gegeven
ik draag je bij me, tot het licht straks dooft
ik draag je bij me, tot het licht straks dooft
Guus Meeuwis
Ik kan nauwelijks wat zien,
door de waas voor m'n ogen.
leek alles gelogen
al het mooie lijkt dood
ik heb zelfs de kracht niet om op te geven
al wil ik het niet
het leven gaat door.
We leefden ons leven,
om samen te sterven.
De bergen beklommen en de dalen gedicht
in het diepst van de nacht
zelfs de zon laten schijnen
niets wat niet kon
en niets was teveel
we wilden geloven, in het eeuwige leven
ons samen verscholen, een wanhopig getroost
we hebben de waarheid
zo diep als kon begraven
k'was één met een engel
zo lang het mocht
Waar jij verscheen
scheen de zon met je mee
geen tijd voor verdriet
maar elke dag omarmt
en altijd vrolijk
hoe jij dat voor elkaar kreeg
met oneindig veel moed
het leven is niet fair
de dans, gedanst op een zilveren tapijt
met jou dicht bij mij
de verloren tijd beweent
doelloos verzonken en dronken
en niets dat niet mocht
wij twee door de tijd
de tijd heen
mid zomer nacht droom
waar jij verscheen
scheen de zon met je mee
geen tijd voor verdriet
maar elke dag omarmd
en altijd vrolijk
hoe jij dat voor elkaar kreeg
met oneindig veel moed
het leven is niet fair
Jouw stralende lach
en je mooie gedichten
jou tedere woorden
je onverwoestbaar krachtige wil
je hebt je noodlot
steeds het hoofd geboden
tot het eind geloofde je
jouw idee van geluk
jouw idee van geluk
ik ga niet weg
k'heb nog wat tijd gekregen
k zal altijd maar door gaan
tot aan het eind
ik heb je voor altijd, m'n hart gegeven
ik draag je bij me, tot het licht straks dooft
ik draag je bij me, tot het licht straks dooft
Guus Meeuwis
14 nov 2006
- meld ongepast verhaal
-
Bessie
woensdag 15 november 2006 09:31
Oeiii dir liedje heeft zoveel emoties.
Het stond op het rouwkaartje van een kindje die 1,5 jaar bij ons op de afdeling heeft gelegen.
Steeds als ik dit liedje hoor, moet ik aan haar denken. Ze was een heel lief meisje en erg gezellig!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 feb 2009 Terugblik januari - juni 2008
- O 30 dec 2008 Lang geleden
- O 23 dec 2008 Gevoel vs Verstand ( 2 )
- O 16 dec 2008 Beetje pijn
- O 27 nov 2008 Juiste keuze ( 2 )
- O 24 nov 2008 ? ( 3 )
- O 21 okt 2008 M.
- O 20 okt 2008 Top ( 1 )
- O 20 okt 2008 Site
- O 13 okt 2008 Gedichtje
- O 08 sep 2008 Stop de tijd ( 2 )
- O 08 sep 2008 Niets meer ( 1 )
- O 10 jul 2008 Mail 2 ( 6 )
- O 10 jul 2008 Mail 1 ( 2 )
- O 03 jul 2008 Nu echt klaar?