ik ben maar weer naar huis gegaan.....
kon wel blijven, heb t uitgesteld, maar ik ben maar weer naar huis gegaan....
t stille huis waar ik alleen ben....
toen ik wegging dacht ik: "
ja laat ik t maar doen"
Ik kijk er niet meer naar uit om naar huis te gaan, de plek waar ik t liefste was is weg...
en andere plekken waar ik graag ben zijn er ook niet meer....
Komt er dus op neer dat ik nergens wil zijn....
nou das n lastig probleem hoorik heb al haar fotos van de muur gehaald toen ik vanmiddag thuiskwam, ik kwam binnen en ik zag dr overal.. ik dacht "
t moet maar".... t was best kut om te doen, maar ja, waarom zou je ze laten hangen? heb n biertje opengemaakt en ben maar aan de gang gegaan, Nu moet ik moeite doen om een foto van haar te zien...
nu zie ik dr lieve koppie niet meer de hele tijd... misschien helpt t op den duur, maar eignelijk heb ik er al weer spijt van...
ik weet t ik ben een sukkel
wat mensen ook over dr zeggen, wat mensen ook nu over haar vertellen.... ik kan t niet, ik kan niet stoppen met balen dat ze weg is....
dit huis, ik wil hier niet zijn... maar ergens anders is t helemaal anders.... das denk ik erger.... erger nog dan dit...
elke plek op de wereld is erg nu, op elke plek is nu onrust en zo...
Kon ik maar gewoon nergens zijn....
Kon ik maar gewoon het prima vinden dat ik hier in mn eentje zit.. kon ik maar alleen zijn
Dat kan ik gewoon niet, ik wil iemand om me heen, iemand die meer doet dan miauwen...
"
gewoon denken, nou zij is weg, ik ben ff alleen en straks krijg ik iemand anders"
nou mooie tip..... gewoon denken,.....
IK DENK ME AL DE PLEURIS, alleen niet dat... want zoiets kan ik niet denken... kon dat maar...
Gewoon denken :
"Opgeruimd staat netjes, lekker die hele hut hier voor mezelf alleen!" tering was t maar zo simpel...ik heb die hut ook wel voor mezelf alleen maar ja, ik had m samen met iemand anders en dat was leuker.
" je ben vrijgezel man, ga lekker achter de meiden aan, elk weekend 2 verschillende!!" Nee, zo is Peter niet, Peter heeft er liever gewoon ééntje voor zn hele leven, das veel leuker..
(en is minder werk )ach mensen, ik snap t niet... ik snap mezelf niet.. ik ben fucking 33 jaar oud!!! dat is volgens standaardbegrippen hartstikke volwassen, waarom doet mn hoofd niet mee met mn leeftijd dan?
wat is er toch mis met mij?
Echt als je t weet mag je t zeggen hoor.... scheelt mij weer een paar bezoekjes aan zo'n psycholoog of zo....
Ik kan gewoon niet alleen zijn denk ik, ik heb iemand om me heen nodig, en t liefste dan een schat van n meid waarop ik kan vertrouwen, al denk ik dat ik dat voorlopig niet zo heel makkelijk kan, maar das misschien maar beter ook, als ze dan ook weer weggaat dan is t verdriet al voorbereid..
maar ik ken mezelf, als ik iemand leuk vind dan zal ze dat weten ook. en dan zal ik er weer net zo voor gaan als elke andere keer