voorbij

Gister was het dan eindelijk zover het is uit tussen me vriend en mij.
Ik was verdrietig,teleurgesteld,twijfelend,niet verdrietig,opgelucht....en ga zo maar door...verschillende emoties vlogen door me heen, huilen heb ik er niet echt om gedaan...maar telkens als ik er aan denk ... komt er toch verdriet in me boven, we willen vrienden blijven maar ik denk niet dat ik dat kan, ik wil het wel maar er is iets in mij wat me tegen houd...
Letterlijk de hele nacht wakker gelegen, alles wat ik om me heen zie doet me denken aan hem, zelfs als ik de voordeur uitloop zie ik hem nog de eerste keer voor mijn deur staan, afwachtend van wat er komen gaat...het station toen we elkaar voor de eerste keer zagen ... de domste kleine dingen waar je niet bij nadenkt laten me aan hem denken...waarom is er die zaterdag gekomen dat je begon te twijfelen?

liefdesverdriet
23 jun 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van outofreach
outofreach, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende