voorbij
Als zijn leven aan zijn einde is gekomen.
Kan je wel zeggen dat er een stukje van mij is afgenomen.
Niet als een druppel op een hete plaat.
Maar net alsof het allemaal aan me voorbij gaat.
Alles in een klap voorbij.
Hier eindigt het, hij is niet meer van de partij.
Het gevoel waar niemand over kan meepraten.
Alsof je de rest moet achter laten.
Dat niemand je uit een put kan halen.
Niemand reageert op je alarmsignalen.
Totdat het moment daar is.
En iedereen weet al dat het al te laat is.
En iedereen dacht waarom heb ik dat niet gezien.
Hij zei nog, ik wil van mijn leven afzien.
Hel of hemel, het maakt hem niet uit.
Alles beter dan hier, dus hij stapte der uit.
Hij kon niemand meer vertrouwen.
Niemand om zich heen waar hij op kon bouwen.
Altijd alleen, nooit iemand om mee te praten.
Ze praten wel, maar dat zal nooit meer baten.
Net of hij helemaal niets meer hoort.
Hij keek alleen nog maar uit naar de dag van zijn zelfmoord.
Iedereen denkt waarom hebben we het zover latuh komen.
Dat zijn de gedachtes die bij iedereen binnenstromen.
Niemand kan dat nog van zich afzetten.
Al zou je wel willen, dit zijn de natuurwetten.
Als zijn leven aan zijn einde is gekomen.
Kan je wel zeggen dat er een stukje van mij is afgenomen.
Niet als een druppel op een hete plaat.
Maar net alsof het allemaal aan me voorbij gaat.
Stel je eens voor leven met niemand om je heen.
Dan is het leven nog harder dan een baksteen.
Je kon doorgaan, maar eindigen in de goot.
Je maakte zo'n keuze, maar je koos voor de dood.
Iedereen wou je helpen, maar je pakte niets aan.
Waarom pakte je die kans nou aan.
Om jezelf dood te maken.
Waarom nou net op dat moment afhaken.
Kan je wel zeggen dat er een stukje van mij is afgenomen.
Niet als een druppel op een hete plaat.
Maar net alsof het allemaal aan me voorbij gaat.
Alles in een klap voorbij.
Hier eindigt het, hij is niet meer van de partij.
Het gevoel waar niemand over kan meepraten.
Alsof je de rest moet achter laten.
Dat niemand je uit een put kan halen.
Niemand reageert op je alarmsignalen.
Totdat het moment daar is.
En iedereen weet al dat het al te laat is.
En iedereen dacht waarom heb ik dat niet gezien.
Hij zei nog, ik wil van mijn leven afzien.
Hel of hemel, het maakt hem niet uit.
Alles beter dan hier, dus hij stapte der uit.
Hij kon niemand meer vertrouwen.
Niemand om zich heen waar hij op kon bouwen.
Altijd alleen, nooit iemand om mee te praten.
Ze praten wel, maar dat zal nooit meer baten.
Net of hij helemaal niets meer hoort.
Hij keek alleen nog maar uit naar de dag van zijn zelfmoord.
Iedereen denkt waarom hebben we het zover latuh komen.
Dat zijn de gedachtes die bij iedereen binnenstromen.
Niemand kan dat nog van zich afzetten.
Al zou je wel willen, dit zijn de natuurwetten.
Als zijn leven aan zijn einde is gekomen.
Kan je wel zeggen dat er een stukje van mij is afgenomen.
Niet als een druppel op een hete plaat.
Maar net alsof het allemaal aan me voorbij gaat.
Stel je eens voor leven met niemand om je heen.
Dan is het leven nog harder dan een baksteen.
Je kon doorgaan, maar eindigen in de goot.
Je maakte zo'n keuze, maar je koos voor de dood.
Iedereen wou je helpen, maar je pakte niets aan.
Waarom pakte je die kans nou aan.
Om jezelf dood te maken.
Waarom nou net op dat moment afhaken.
23 mrt 2015
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 apr 2015 leven
- O 12 apr 2015 jij ( 2 )
- O 12 apr 2015 Alles
- O 10 apr 2015 elke keer
- O 10 apr 2015 Wholadds
- O 10 apr 2015 Fel
- O 10 apr 2015 ik ( 9 )
- O 10 apr 2015 de zon ( 7 )
- O 09 apr 2015 deze iedee ( 25 )
- O 09 apr 2015 vechten om macht
- O 09 apr 2015 voorbij voor altijd ( 9 )
- O 09 apr 2015 para
- O 09 apr 2015 live ( 7 )
- O 06 apr 2015 real live
- O 23 mrt 2015 helle rap ( 7 )