voorkomen en miel

en nog een dagje vrij.

maandag portfoliogesprek gehad met mijn twee klassendocenten
mn tranen bleven komen, god wat waren ze lief.
vertelde over kim en hoezeer ik haar mis

eindelijk kan ik het niet meer voor mij houden
volgende week een gesprek met maatschappelijk werkster op school. kan ik in ieder geval mn verhaal kwijt.

tot die tijd zit ik hier prima thuis.
muziek, piano, schilder, drugs en dansen, soms naar buiten voor de boodschappen en om te trainen. en savonds spreek ik af met seksmaniak..

heerlijk

maar voel me onwijs schuldig
ik zie er ook ni uit, me spiegelbeeld zegt dat ik dood moe neervallen. tis afgrijselijk, niet om aan te zien. dat iemand mij nog neuken wil.

tis of me leven even stilstaat
van binnen
maar daarbuiten razend snel gaat
of ik het niet bij kan benen
en de dagen vrij neem
om mezelf de tijd te geven de dagen te volgen
voor ik vergeet
wie ik zelf ben
te hard ga lopen en struikel,
over me eigen zelfgemaakte rotzooi

-----------------------------------

preventief thuisblijven
eerst met puk
nu met mezelf

------------------------------------

wat stom
moet leren hoe mn energie te verdelen
no suger, no drugs en naar bed als ik moe wor
makkelijker gezegd dan gedaan
verslaafd aan bepaalde gewoontes....

http://nl.youtube.com/watch?v=0D0QRRR6Je0


-------------------------------------

puk
puk.......

hij is lief, ongeduldig, gul, reikigevoelig, een ongelooflijke pechvogel, heel gevoelig zeer kwetsbaar, een schat, zo'n lieverd hij is er voor mij, ik mag alles van hem, hij is bezorgd om mij en het mooiste: hij kan goed luisteren, mij troosten en steunen.

das voor het eerst, dat een man mij zo zichtbaar kan troosten

ik vertelde hem van mijn abortus en hoe ik bed behandeld ben (mij heb laten behandelen) en wat voor relaties ik heb gehad. ik moest wel, want ik zag aan hem dat hij niet snapte wrom ik angstig ben voor seks. hij is de eerste die dat ziet!
ik was verbaasd en van opwinding heb ik uren achter mekaar vertelt...alles kwam weer naar boven...en behalve zn ongeduldigheid vond ik fijn eindelijk mn verhaal kwijt te kunnen.
hij schrok van mn verhaal, had heel veel vragen en leefde onwijs mee. dat was zo heerlijk. eindelijk iemand die er is voor me. iemand die me leek te begrijpen.

correctie: ik was ni verplicht het te vertellen, maar ik laat hiermee wel zien dat ik hem vertrouw...

maar toch die twijfel: heb ik niet teveel gezegd. Ik heb me ingehouden niet te gaan janken, maar ik mn hart wel even open gezet. hij kan me keihard kunnen kwetsen als hij zou willen. en uit die angst word ik te lief voor hem.

hij had van de week zn olie van de auto bijgevuld...tot wel 5 liter erin gegooit. hij was zn brommer gewend, vullen totie overloopt..
politie hield hem na 2 km rijden aan de kant, hij dacht dat zn achteruit beslagen was...

we hebben gelachen drom. hij vertelt het zo komisch. minder grappig zijn de kosten voor de garage..

ik vond het zo droevig voor hem, dat ik een paar dagen naar hem toekwam met trein...terwijl ik al veel voor hem reis. hij kan ook een treinkaartje halen.. maar misschien doe ik het ook wel zelf. als ik niet iedere keer zou afwijzen als hij me vraagt om mij op te komen halen...zou er niets aan de hand zijn..

dat iemand schulden heeft zou ik geen rekening mee moeten houden. hij kiest zelf voor een auto, paar keer in de week bij de surinamer vreten halen en wiet roken.. dan hoef ik geen rekening te houden met zn rente

toch?

jewel want ik moet er mee leven... straks worden de schulden alleen maar erger en... niets laat maar
ik moet helemaal niets
-----------------------------

ik denk nog veel aan mila.
hij spookt
is heel dicht bij me
alsof hij naast me staat, emotieloos vertelt over die geile deugniet annunaki
grappig, met zoveel humor en toch zo serieus
zo knap!
hoe hij me waarschuwde voor annunaki

maar ik als een klein kind nieuwsgierig werd naar de bijzondere annunaki
met wie ik afsprak een paar uur voor ik naar miel zou gaan.
die hele middag was miel samen met een vriend, zat op mij te wachten.
ik wist dat, wist dat het niet goed was en wilde naar miel.
ik wilde zo graag naar miel, verdomme, ik was het zat bij annu..hij had mij even gevangen genomen, zo voelde het... hij was bezitterig, net als miel.. ik moest in zn buurt blijven. hij was zuinig op me. misschien dat gevoel, die warmte, aandacht veilige gevoel en geborgenheid, maakte dat ik bij annunaki bleef.
en toch weer die angst, om hem te kwetsen. had al een paar keer aangegeven dat ik weg wilde, maar of ik toch niet even zou blijven, kon ik een hapje meeeten.. ik kan geen nee zeggen..en zeg nee tegen de verkeerde mensen...

zie nu wat het doet.
ik liet mila wachten
zag zijn gekwetste blik. een blik die zo herkenbaar was, die ik ook zou kunnen geven
ik zag hem zn gevoel onderdrukken
en dat heeft hij 4 dagen volgehouden
hij is knap
want ik was gestraft
ik had het niet meer
ik ging kapot
omdat ik niet precies wist wat ik had gedaan
toen nog niet
maar nu wel
en nu snap ik het
al die tijd me afgevraagd, terwijl het zo simpel was, als ik alles had nagegaan..

als zn spelletjes tussendoor, getest door zijn vrienden, al zn telefoontje, kusjes, knuffels na dat weekend
was gewoon getreiter, gepest, emotioneele uitbuiting
logisch, als je van iemand verwacht dat het een bitch is. ik was stil, ik was ni goed wijs, durfde niets te zeggen, hij was te goed..
ik heb mij misdragen volgens hem en zn vriend, die ruud. ze hebben verkeerde informatie van me. ik had meer vn mezelf moeten laten zien..

goed te weten dat ik schuldig zit en niet hij...
misschien kan ik het dan nu eindelijk verwerken?

aaaai nu is het me pas goed duidelijk
miel wil geen relatie met een dame die zn vrienden *wil leren kennen* zoals ik het noemde.