vooruitzicht *gedicht*
de telefoon zwijgt
als ik wacht op het verlossende woord
mijn stille noodkreet
wordt niet gehoord
anders doet hij zich wel gelden
het zijn berichten die je liever zou vermijden
hoe lang nog wachten
op betere tijden
als oneindige bewolking
geen ruimte voor een straaltje zonlicht
zwaar en lang zijn de dagen
nog immer wachten op een beter vooruitzicht
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende