Vraag je jezelf eens af?

Ik vraag me wel eens af of mensen wel verder kijken dan hun neus lang is of verder denken dan hun eigen gedachtes.
Plaats je jezelf welleens in een ander of neem je de schuld van een ander wel op je om die gene te helpen of te beschermen?

Kijk je welleens om je heen,naar je eigen omgeving hoe goed je het eigenlijk hebt? Of ben je snel geneigd te zeggen dat 10 paar schoenen beter zijn dan 5 of dat je maar €2 meer verdient dan het minimumloon?
Soms moeten mensen eraan herrinerd worden dat er genoeg mensen in de wereld zijn die géén schoenen hebben of gemmiddeld maar €2 per dag verdienen.

Laat je de mensen om je heen wellis weten/voelen dat je waardeert wat ze voor je doen? Soms is een bedankje al genoeg.
Of laat je vaker weten hoe erg je het vind als je een keertje NEE hoort?

Durf je wel eens oneens te zijn met je broer/zus/beste vriend, die in discussie is met een ander?
Dat je niet gelijk ja knikt zonder erover na te denken wat de ander zegt.
Of kan je het zelf niet accepteren als iemand het oneens met je is?

Wat ik hiermee wil zeggen is; Durf je zelf te zijn en denk wat langer na voordat je oordeel of mening klaar hebt.
Iedereen heeft wel issue's in zijn/haar leven en we hebben allemaal wel ups and downs, maar moet iedereen dat altijd mee krijgen, dat je en rot dag hebt gehad en je daarom het zogenaamde recht hebt om chagrijnig te zijn tegen iedereen?

Het is ook wel eens goed om kritiek of commentaar te ontvangen van iemand zonder dat je daarop moet reageren. De(ongeschreven regel) "actie reactie" hoef je dus niet altijd toe te passen.
Vraag jezelf vooral af; Wat als? Probeer de schoen van een ander een keer aan te trekken, misschien dat we elkaar zo iets beter leren begrijpen.

Gisteren las ik dit verhaaltje op een hyves van een vriend van mij.
Ik vind hem echt helemaal kloppen, sommige mensen uit mijn klas die moeten dit stukje eens lezen.
Misschien dat ze er dan bij na gaan denken dat ze niet alleen leven op de aardbol.

Bijvoorbeeld hebben we net hockey gehad zegt de meneer dat we de ballen op moeten ruimen (met andere woorden zoeken, want ze liggen over het hele veld).
Maar elke keer doen dezelfde mensen het, en gisteren heb ik het gewoon vertikt om het te doen want het komt toch elke keer van dezelfde mensen.
Ik vind het heel zielig voor de meneer maar dit keer kon ik echt niet het fatsoen opbrengen om mee te gaan zoeken.
Ben net als alle anderen gaan zitten en me schoenen omgewisseld..
HALLO!? iedereen wilt naar huis dus als iedereen meezoekt des te eerder zijn we klaar en des te eerder kunnen we gaan..
Of zie ik het nou verkeerd?!

Oke genoeg over dit want ik kan mezelf er steeds weer boos over maken.

Gisteren weer les gegeven, had er echt totaal geen zin in toen ik er heen ging ik was zo moe en me benen deden pijn ik had al vanaf half 1 tot half 5 gesport dus vandaar.
Maar als je eenmaal bezig bent is het zo leuk om te doen, vooral bij die kleintjes die zijn zo enthousiast.
Heel de tijd aan me hangen en met me knuffelen.
Een hele tegenstelling tot die oudere groep zeg,, wat een rotjong zijn dat toch.
Normaal zijn ze echt altijd te laat maar dit keer niet hoor en dat moest ik merken ook het was 1 minuut over acht en ze kwamen mijn andere les binnen en riepen HET IS TIJDD.
Heel associaal vind ik dat normaal zijn ze zelf te laat, en vooral vond ik het niet leuk omdat ik nog even met de andere groep bezig was.
Op zo'n misselijke manier zeggen ze dingen begin me er steeds meer aan te ergeren, heb het gevoel dat ik de hele tijd heel lief moet zijn om ze tevreden te houden.

-- Vandaag op school voetbal toets gehad.
We moesten partijtje spelen, B.... had me al gewaarschuwd dat ik echt de hele tijd moest vrijlopen en moest roepen omdat ik als ik dat niet zou doen een onvoldoende zou krijgen.
Nou had het beter niet kunnen doen want ik heb een ONVOLDOENDE
ik was echt heel boos en ik heb het hem ook even laten merken ik heb hard met de deur geknald.
Vind het echt nergens op slaan en weet je waarom ik een onvoldoende heb omdat ik niet kan voetballen.
I know maar ik kan toch niet overal goed in zijn?
Ik kon echt elk moment in huilen uitbarsten als ik de rest van voetbal niet goed doe dan kan ik mijn cijfer niet meer ophalen en dan haal ik mijn studiepunt niet.
En als ik er niet genoeg heb dan wordt je van school afgestuurd.
Ik doe echt overal zo mijn best ik ben de hele tijd bezig met huiswerk maken en alles ik ben gewoon de hele dag met school bezig en nog is het niet genoeg.
Ik vind het echt niet meer leuk op school, zie het echt niet meer zitten.
Had ik maar gewoon een dansopleiding gedaan iets wat ik wel leuk vind, maarja dan zit je weer met dat je niet heel je leven dansles kan blijven geven.
Ik wil later gewoon op een basisschool les geven!
Ik moet nog gewoon 3 jaar knokken, vind het jammer dat iemand er zo'n stinkende best voor doet er zo hard op word afgerekend.

Nu maar weer hw maken dan










Joepie