Vrienden

Vandaag haal ik mijn liftster voor het eerst bij haar thuis op. Ik rijd bij haar de straat in en stop bij de voordeur. Na één keer toeteren komt ze gelijk naar buiten en stapt in. Ze was bang dat ik niet zou komen, ik laat haar de tijd zien en zeg dat ik net zo laat ben als anders. Ze heeft er even geen rekening mee gehouden dat de vijf minuten lopen voor mij, met auto, niet gelden….

Gisteren had ze het over ‘The Godfather II’ omdat ze hem vorige week niet af heeft kunnen kijken. Ze zou hem lenen van een collega maar die is vandaag vrij. Omdat ik de complete set op DVD heb, bied ik haar aan de film bij mij te komen kijken. Echt weigeren doet ze niet maar ik heb het gevoel dat ze het niet ziet zitten. Ze vindt het wel lief aangeboden. Ik zeg dat ik in ieder geval het aanbod heb gedaan, wat zij er nu mee doet is aan haar…

Op het werk begin ik met het downloaden van Messenger 6. Ik heb namelijk gehoord dat daar leuke, extra features inzitten en op het werk heb ik ADSL….

Het werk zelf is vandaag niks bijzonders, het zelfde als normaal. Ik help wat mensen die problemen hebben met hun machine’s, regel wat namens de Ondernemingsraad en zoek het een en ander uit. Daar ligt namelijk mijn grote kracht, naast een redelijke grote algemene kennis bezit ik het vermogen om voor veel technische problemen een oplossing of omweg te verzinnen…

In de auto op weg naar huis hebben we het over het komende weekend. Ze heeft er erg veel zin in, zoveel is duidelijk, maar laat niets los over wat ze gaat doen. Het enige wat ik weet is dat ze dit weekend niet in de winkel hoeft te staan. Ze hoort Justin Timberlake met ‘Señorita’ op de radio, zet hem harder en begint mee te zingen. Omdat ik te kennen geef vooral het eind van het nummer leuk te vinden, zit ze me op te jutten het einde mee te zingen. Ik doe niet mee, daar ken ik de tekst niet goed genoeg voor. Na het nummer begint ze naar mijn weekend te vragen. Ik heb niet veel te doen, ga zaterdag met mijn zus shoppen en squashen. De rest zijn de normale zaken….

Ze vraagt of ik nooit uit ben geweest. Ik geef aan dat ik misschien één of twee keer uit ben geweest. Zoiets vindt ze niet echt normaal en dat is het natuurlijk ook niet. Volgens haar zou alles zijn als ik vrienden zou hebben. Ik geef toe dat ze hoogst waarschijnlijk gelijk heeft. Meteen daarna wil ze weten waarom ik geen vrienden heb. Ik vertel haar dat omdat ik op mijn zeventiende verhuist ben naar een ander deel van de stad, de meeste vrienden ben kwijt geraakt. Door de afstand is dat doodgebloed. De enige vriend die ik toen nog over had is een paar jaar later door een vrachtwagen dood gereden. Sindsdien heb ik eigenlijk geen vrienden meer gehad, op mijn familie na dan. Het is echter mijn eigen schuld, contact maken is meestal niet het probleem. Contact houden, daar schuilt mijn probleem. Ik ben zo iemand die niet in staat is anderen te bellen als daar geen reden toe is. Op een gegeven moment haken de mensen dan af. Ook laat ik mensen niet makkelijk toe in mijn leven, de contacten die ik maak beperken zich meestal tot zakelijkheden…

Sinds kort echter heb ik iemand leren kennen via Internet die ik nu al als een vriendin beschouw. Misschien omdat het allemaal redelijk anoniem is durf ik me bloot te geven en kan bij haar mijn ei kwijt. Ze troost me en probeert me op te beuren. Ik heb alleen soms het gevoel dat het niet helemaal wederzijds is. Ze beschouwd me wel als vriend maar geeft zich naar mij toe niet helemaal bloot, ze wil me niet tot last zijn. Natuurlijk is ze me niet tot last en dat probeer ik haar ook duidelijk te maken. Na wat heen en weer gepraat verteld ze me uiteindelijk toch veel en ik probeer haar met lieve woordjes te steunen waar ik kan…

Onderweg naar mijn oudste zus, maak ik even een tussenstop bij de dierenarts voor wat hondenvoer. Voor deze week heb ik nog net genoeg maar ik heb het liefst een voorraad liggen. Normaal gesproken zou ik allang voer bijgehaald hebben maar vanwege het lever onderzoek heb ik even gewacht. Als dat onderzoek namelijk negatief was uit gevallen had het dieet van de hond aangepast moeten worden. Gelukkig veel het onderzoek positief uit. Bij mijn zus eet ik vandaag spaghetti, lekker!! Ze is echter moe dus echt veel komt er niet van praten. Er was vandaag een beetje paniek op haar werk, ze waren namelijk bijna een grote klant kwijt geraakt….

Omdat ik morgen om elf uur heb afgesproken met mijn middelste zus, doe ik nu alvast wat kleine boodschappen. De grote boodschappen doe ik morgen bij de buurtsuper wel even…

Thuis gekomen begroet ik de hond en ruim de boodschappen op. Vanavond ga ik lekker ‘CSI’ en ‘The Patriot’ kijken terwijl ik ondertussen dit stukje schrijf en wat ga chatten met mijn penvriendin via MSN….

19 september 2003