Vriendje van vriendin.

Ik kan hem dus gewoon écht niet uitstaan!
Vandaag barstte de bom echt.
Ik was al een beetje chagrijnig , en dat wist hij ook.
Gaat hij een arm om haar heen slaan , en zo staan dat zy met de rug naar me toe staat , zodat ik alleen sta.

''Wacht even, T. Nu staat ze alleen!'' zei mn vriendin
En grappig dat ie zichzelf vond dat hij mij alleen had laten staan.

Nja oke , dus ik ging naast mn vriendin staan en hij liep weg want hij moest even wat weggooien.
Komt ie terug duwt ie me keihard weg.
''Waar haal je het lef vandaan?'' vraag ik hem geirriteerd.
Ik geef hem even een duw terug , zodat ik er ook weer even bij kan staan.
Dan duwt ie me weer en voor ik het wist had ik hem in het gezich geslagen.
Gelukkig niet zo hard , maar het gebeurde in een keer.

Ik voelde me best schuldig , ookal was mijn vriendin niet boos ofzo.
Soms kan ik me gewoon niet inhouden. Best onhandig....