Vriendschap
Ik wist niet dat een vriendschap ook zo moeilijk kon zijn. Dat dingen zoals vandaag konden gebeuren....
Die ene zin op msn dat je me voorlopig niet meer hoefde te spreken... Ik had de boodschap niet meteen begrepen maar vandaag werd het duidelijker.
Toen ik je belde, melde je even dat je het niet meer zag zitten. En dat het voor jouw zo niet meer hoefde... Op het moment zelf wordt ik stil. Gaat mijn hoofd als een gek te keer. Een paar minuten later bel ik je terug. Want je betekent te veel voor mij, ik kan het niet aan om jouw te verliezen. Ik kan er niet tegen als je boos bent. Dan moet ik je zien.
Dus zo zaten we daar ongeveer een uur later.
Op zo een moment ben ik echt doodsbang. Je leek zo ver weg, onbereikbaar voor mij. Terwijl ik het liefst tegen je aan was gaan zitten, het vertrouwde gevoel te hebben.
Je hebt duidelijk gemaakt dat je vind dat er iets in mij moet veranderen. Dat het je verdrietig, boos en kapot maakt. Ik voel me ook zeker wel schuldig. Maar toch vergeet je al weer snel de hele situatie. En dat toch het grootste deel van onze problemen door jou of jullie komen. Dat het nog steeds veel met me doet. Volgensmij had je gedacht dat als je eenmaal wat met haar zou hebben, ik er nog zou zijn je het voor elkaar zou hebben. Maar dat is niet het geval. Hoe is het denk je voor mij als ik mijn ex/beste vriend sex hoor hebben met mijn zusje. Ik snap en begrijp gewoon nog steeds niet hoe je zo over mij heen bent gewalst. Ik voel me zo vernederd door jullie.
Maar in mijn strijd tegen me eten heb ik je nodig. Je bent mijn steun. Iemand die me ook helpt met de moeilijke momenten. Waarom is alles zo moeilijk? En waarom heb ik je toch nodig maar kan ik ook denken dat alles zo veel beter zou zijn als wij zouden stoppen.
Bestie, ik wil je niet kwijt ! Maar het vergt zoveel van me. En jij ziet dat niet, denkt dat ik niet hard genoeg probeer. Terwijl ik wel echt hard probeer. Ik doe niet anders!
Ik hoop dat we binnenkort uit deze hele situatie zijn, en dat je ziet wat dit alles met iedereen doet. Want ik kan zo wat niet meer. Eten kost al zo veel tijd en energie, en ik wil op je kunnen vertrouwen. Dus ik wil geen problemen met je!
Ik hou van je!
Ida, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
-
O
01 jun 2010
Vriendschap
vorige
volgende