vrije dag

Het blijft dus in ieder geval niet bij maar 1 keer schrijven hier.
Niet dat er sinds gister zoveel veranderd is dat ik nu ineens geweldige inspiratie heb.

Maar goed, ik heb lekker een vrije dag vandaag, dus tijd genoeg om even weer iets op papier te zetten, nou ja papier?!?

Maar waar moet ik het dan over gaan hebben?? Das altijd een goeie vraag.
Als er iemand is die terug typt, zoals bij msn, dan loopt alles meestal wel vanzelf. Maar nu moet ik gewoon in mijn eentje een leuk verhaaltje zien te schrijven. En das toch best nog lastig merk ik wel.

Maar goed, dan begin ik maar met het leven van alledag.
Oftewel wat heb ik allemaal gedaan vandaag.

Nog niet zo heel veel eigenlijk.

Vanochtend ben ik sinds lange tijd weer eens wezen sporten. En dat was wel weer fijn. Want de rustpauze had niet echt te maken met vakantie danwel geen zin hebben.
Was meer een verplichte rustpauze.....en die zijn altijd minder leuk.
Om even een korte toelichting te geven. In juni ben ik op vakantie geweest naar Kreta. En op Kreta heb je de (welbekende?!?!) Samariakloof.

Voor diegenen die het niet kennen...... das een kloof met heel veel stenen, rotsen, keien, kiezels, nog meer stenen en nog meer stenen en nog meer stenen.
De kloof ik ong 18 km lang........ je begint op 1250 meter hoogte en eindigt bij de zee..... een uurtje of 7 later.
Pfffff zul je denken.....das een hele klus.
Nou op zich is het wel te doen, al is het wel erg vermoeiend en heb je naderhand giga spierpijn.

Het vervelende is alleen dat je heel erg onregelmatig loopt, wegschietende steentjes, stenen met onverwacht erg uitstekende punten en dat soort dingen.

Om maar even verder te gaan met mijn verhaal....het lijdt (lijd, leidt, of leid......whatever you like best) nog wel ergens toe.

Tijdens het lopen heb je op een gegeven moment wel voort overal last van....voeten, heupen, enkels, knieen, warmte en noem maar op.
Maar op zich ging dat allemaal nog wel enigszins.
Op een gegeven moment ben je dus klaar met wandelen en moet je nog wachten op de boot waarmee je terug moet.
Dus wij daar zitten. Nou en toen begon het dus. Mijn knie ging steeds meer zeer doen en werd ook een beetje dik.

Dus ik dacht nog.....hmmm zal wel weer overgaan. Ik had verder niet echt iets heel geks gedaan onderweg.
Nou en toen nog een uurtje of 5,5 in de bus. Waar je weinig beenruimte en andere ruimte om te bewegen hebt.

En toen dus nog naar het appartement lopen.....dat deed dus echt heeeeel erg AUWW.

Maar om mijn verhaal dus nog enige relevantie te geven en terug te komen op het sporten van vanochtend

Sindsdien heb ik dus nog steeds redelijk veel last gehad van die knie. En uiteindelijk (een maand na dato) toch nog maar eens naar de dokter gegaan.
Die dacht dat ik kleine scheurtjes had in mijn kniebanden..... en dat moest vanzelf weer beter worden.
(Dat heb ik nou echt altijd.... ga ik naar de dokter.... is het altijd iets wat vanzelf weer beter moet worden..... zo ooit een keer )

Maar goed....nu dus voor het eerst weer gesport en ik moet zeggen dat het wel redelijk ging. Ik heb ook nog niet meteen alles super erg belast....dat leek me dan weer niet een heel erg slim plan.

Verder heb ik vandaag nog niet zoveel gedaan (alleen nog de tandarts gebeld voor een afspraak maar dat is helemaaaal niet spannend).

Maar dit verhaal is ook wel weer lang genoeg geloof ik.
Tijd om weer te stoppen.
Het weer is ook veels te mooi om de hele dag achter de pc te zitten.

Dus tot de volgende keer.
Gegroet.