waar
Leeg waren de irrissen
die terugstaarden in
de mijne. Ogen zijn
de spiegels, weerkaatsen
zielsgedachten. Jouw ogen
hadden ze nog nooit gezien
denk ik.
Hopend op een flits van
de gedachten in jouw hoofd,
waren mijn verwachtingen
bedriegend en sloot je
alles buiten,
ook mij.
Waar dwaalden jouw kronkels,
wat voelde jouw hart, als ik
mijn handen langs
je wangen streelde en
fluisterend, dan luider, schreeuwde.
waar was jij, waar ben jij,
mijn lief?
susanne, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende