waar ben je nu? nu ik je nodig heb?
Je liet me weten dat je niet langer in mijn leven paste. Je hebt me langer dan weken laten geloven dat ik voor jou de ware was. Had me eerder laten gaan, had mij vrijgelaten waar ik vrijgelaten moest worden. Je dacht niet alleen aan jezelf, dat was wat je me altijd liet geloven. Ik zag het mooiste wat er was in jou. Geloofde de dingen dat je zei ik hou van jou. Ik geloofde dat jij zei je bent mijn nummer een. Ik geloofde je woorden ooit komen we weer bij elkaar. Ik geloofde alle goede dingen die je zei. Maar de slechte dingen die je me vertelde, vergat ik met de minuut steeds meer. De dingen die je me ooit aangedaan hebt, vergat ik sneller dan een seconde. Want jij liet mijn hart slaan, en liet mij dingen zien die ik nooit eerder gezien had. Ik begrijp nu een tijd later niet waar ik aan begonnen ben. Je hebt me ergens mee ingebracht waar ik niet zomaar uit zou kunnen komen. Maar waar ben je nu om me te helpen? Waar ben je nu om me woorden in te fluisteren die ik nodig heb als ik de tranen over mijn wangen voel gloeien. Je bent nergens te bekennen, nergens om mij heen. En dan vraag ik me af, is dat waar ik al die tijd voor gevochten heb?
A NN E, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende