ave,
om zo als gebruikelijk te begingen..
ik groet u mijn dagboek, en indirect de lezers ervan...
tik,tik,tik gaan mijn vingers dansend, terwijl de woorden langzaam verschijnen...
langzaam vullen de woorden de lege digitale bladzijde,
samen in harmonie vormen ze op hun beurt ''de zinnen'',
de zinnen die mijn vluchtige gedachtes tijdelijk vastleggen, of wellicht ''vereeuwigen''...
de zinnen vormen een verhaal, waar ik de beging al reeds van gepasseerd ben,
niet wetend waar ik ben, ik kan nu niet meer terug, alleen nog maar verder voorwaarts gaan,
in een stroom van woorden,zinnen,
pure energie ,ontstaan in een soort wervelwind van gedachtes in mijn hoofd...
elk zin kan onverwacht het verhaal een andere wending geven..
en zo kronkelen de gedachtes als zinnen langzaam voort in het leegte...
zo als een staart van rat,
voorzichtig, maar nooit wetend waar die pressies naar toe gaat...
zal ik de verhaal deze kant op laten gaan, of die?
achter elk hersenkronkel beginnen talloze nieuwe,
het kan nog alle kanten opgaan met mijn zoektocht naar een uitweg door die hersenkronkels,
en het verhaal...
langzaam vult de leegte zich verder op...
nog steeds weet ik niet waar ik met dit verhaal naar toega,
ik kan nu nog vlak bij de beging zijn, of al op het eind...
sruoy yllufhtiaf
taraet eht