Waarheid
Ik denk nu aan een zekere figuur die ook veels te makkelijk over dingen denkt.
Oh dat doe ik wel even. Dan stomp ik die wel op zijn bek en krijg ik het werk alsnog gedaan.
Maar in werkelijkheid werkt dat niet zo.
De persoon in kwestie is niet geschikt om drugsdealer te zijn.
Je komt op straat figuren tegen die hun territorium verdedigen. Je kunt niet elke keer maar poffen en eindstand je geld niet terug krijgen en verlies draaien en dus nog meer schulden maken.
Hiermee wil ik dus zeggen dat alles inzet en mentaliteit vergt.
Als je iets wilt bereiken dan moet je wel weten waar je mee bezig bent.
En je daarop voorbereiden.
De waarheid spreken...
Pleegmoeder loopt te tongen met 5 jarig pleegdochter.
Maar begint zich te verzetten tegen de waarheid wanneer het steeds weer word opgerakeld in de rechtbank of bij de behandelaars.
Pleegmoeder is bang dat mensen haar ziet voor wie zij is. Een viezerik dat tongt met 5 jarige kinderen.
Oh, oh haar goede naam en reputatie.
De waarheid spreken is ook op een dag de confrontatie aan gaan met hetgeen je hier op de wereld gezet hebt en direct confronteren en zeggen " Ik heb jou nooit gemogen. Ik mag je dan wel op deze wereld gezet hebben maar jouw moeder ben ik niet en ik wens dan ook nooit deel uit te maken van jouw leven en familie lijn. Jouw vader is troep. Als ik anders in het leven had gestaan dan was jij nooit geboren geweest. Een kind van zo'n figuur op de wereld zetten heeft voor mij geen meerwaarde. Sterker nog omdat je van hem bent zal ik nooit van je houden of liefde geven.
Vader en kind en alles wat daaruit voortvloeit kwa familie lijn mag van mij door het toilet gespoeld worden. Ik wens hier geen deel van uit te maken!"
Dat is de waarheid, de keiharde waarheid en de waarheid is niet altijd mooi.
De waarheid is ook lelijk, scherp en pijnlijk.
En om die reden kan men je haten en aanvallen maar eerlijk zijn vergt moed.
Geen zin meer in gehuichel.
Dat laatste zit mij het meeste dwars.
Wat zou ik trots op mezelf zijn als ik gevochten heb, klappen heb geïncasseerd omwille van het leven en uitdragen van mijn waarheid.
Wat voel ik mij laf als ik alweer heb meegelopen om mezelf allerlei toestanden te besparen.
Ierdereen heeft een reden om te leven en voor te vechten.
Maar waar doe je het eigenlijk voor?
Wat mijn vriend betreft waarom ik er nog niet definitief een einde aan brei.
Ik hoop maar dat hij in zijn verwarde, verslaafde hoofd mij als persoon opslaat en waar ik allemaal mee bezig ben.
Want indrukken is karma. Je bent niet voor niks verslaafd en lichamelijk gehandicapt.
Het is niet voor niks dat je mentaal gebroken bent en daarom steeds maar weer dezelfde domme fouten maken en nergens mee vooruit komen.
Ook dat is negatief beladen karma waar je mee rondzeult.
Er komt een dag dat onze wegen zullen scheiden of het nou is dat we uitelkaar gaan of dat de dood ons zal scheiden.
Ik weet zeker als ik er niet meer ben dat hij het moet doen met de indrukken die ik heb achtergelaten in zijn leven.
Hij zal mij herinneren als een chaotisch persoon die langzaam maar zeker orde op zaken aan het stellen is. Als creatief. Iemand die van zelf expressie houd. Schrijven, zingen, theater, keyboard.
En iemand die fysiek graag in beweging is en fit is.
Oh en heel belangrijk iemand die liefde heeft voor de natuur en zich graag verbind met de natuur. Iemand die alles over kruiden en planten wil weten. Op blote voeten aarden in het bos.
Iemand die nieuwsgierig is naar allerlei energieën en hoe je daarmee kunt werken.
En ik hoop dat al deze indrukken die hij van mij heeft opgedaan hem een nieuwe karmische indruk zullen geven waardoor zijn karma zoals het nu is en altijd geweest is een andere wending krijgt.
En hij een beter leven krijgt. Dus het verhogen van zijn levenskwaliteit.
Vandaag heb ik trek in soep.
Gr Artistiek
Artistiek, vrouw, 6 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende