wachten *gedicht* #3


zitten en blijven wachten
op een straaltje zonneschijn
tot de donkere wolken verdwijnen
de regen eindelijk voorbij zal zijn

hoe anders lagen de kaarten
het zware weer leek voorbestemd
de metafoor voor de zaken van alledag
als een wurggreep de keel omklemd

geen andere optie dan lijdzaam ondergaan
leek de weg langer dan ooit tevoren
leergeld betaald maar niets wijzer geworden
als wachten op een trein bij verroeste sporen
08 feb 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van freebird
freebird, man, 12 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende