zitten en blijven wachten
op een straaltje zonneschijn
tot de donkere wolken verdwijnen
de regen eindelijk voorbij zal zijn
hoe anders lagen de kaarten
het zware weer leek voorbestemd
de metafoor voor de zaken van alledag
als een wurggreep de keel omklemd
geen andere optie dan lijdzaam ondergaan
leek de weg langer dan ooit tevoren
leergeld betaald maar niets wijzer geworden
als wachten op een trein bij verroeste sporen